Tersine dönüş

Karadağ ve en azından deplasman yani Türkiye’de İrlanda ile oynamaktan daha gerçekçi bir test. Fena da başlamadık maça. Cengiz’in bir önceki maça göre eklediği bireysel kalite farkı ilk 20’de çok netti. Attığı golde ise Hasan Ali’nin asisti, 96 model Abdullah Ercan’ınkileri hatırlatan cinstendi. Sonrasında duran toptan attığımız gol moral verici, duran toptan yediğimiz ise jenerasyonlar yenilense de bir türlü geçmeyen müzmin hastalığımız. 55’te Simic’in uçan kafasında bu hastalığımız yine nüksetti: Toplu halde hücum etmekte gösterdiğimiz coşkuyu, konsantrasyonu takım savunmasında gösteremiyoruz. Bazı oyuncularımız bir türlü hücumdan savunmaya geçiş disiplinini sergileyemiyor ya da benimseyemiyor. Lucescu’nun çözmesi gereken en önemli sorun bu. Bir önceki maçta asıl yeri ön liberoda çok iyi oynayan Mehmet Topal’ı stopere çekmemek gerektiğini de artık anlamalı.

Gecenin sorusu

Volkan Babacan hoca direktifiyle mi sürekli degaj yapıyor yoksa kendi inisiyatifiyle mi?

Maçın starı

Cengiz Ünder 2020 bileti için en büyük kozumuz. A planımızı mümkün olduğu kadar ona uygun şekilde yapmalıyız.

Maçın olayı

Bir maçta daha sadece 4-2-3-1 oynadık, B planı olarak alternatif dizilişlere de hazırlanmamız gerekmez mi?

Kısa mesaj

Yenilerin iyi tarafları çok ancak eski kötü alışkanlıklar yine maalesef en büyük rakibimiz.