Beşiktaş'a hayran kaldım

Çok uzun yıllar oldu; Metin, Ali Feyyaz’sız Beşiktaş’ı böylesine göze ve de skora hoş gelen, hem sonuca hem de tribünlere yönelik oynar şekilde izlemeyeli.

Futbol tutkunlarının şifresiz ekrandan özgürce izleme olanağı bulduğu karşılaşma hakkında ‘ahkam’ kesmek yersiz, bir o kadar da gereksiz kanımca! Yeşil zemin üzerindeki teknik-taktiği, direkten dönen topları ve atılan golleri bir yana bırakırsak şampiyonluğun güçlü adayı, lider Trabzonspor ile yıldızlar topluluğu Beşiktaş arasındaki mücadeleyi ‘kusursuz’ olarak nitelememiz abartı olmaz. Beşiktaş’ı göklere çıkarırken konuk Trabzonspor’u yerdiğimiz yanılgısı oluşmaması için altını özenle çizmeli! Siyah-Beyazlıların, ‘toplama’ takım Bucaspor’u farklı yenmesini kriter alamamıştık ne var ki, ligin üst düzey futbol sergileyen ekibi karşısında ortaya koydukları oyun gösterdi ki yengiler şans değil, beceri dolu.

Futbolcuların bireysel yetilerinin yanı sıra zaman zaman yoksunluk yaşayan oyuncuları da dün gece ‘es’ geçip Beşiktaş’ı izlemenin ayrıcalık olduğunu itiraf etmem gerekli. Öyle ki genelde karşılaşmayı izlemeyi bir yana bırakıp kendi bestelerini dile getiren kapalı tutkunlarının dahi dün gece ‘nutku tutuldu!’ Sahadaki futbol öylesine ‘büyüleyici’ geldi ki unutuverdiler, besteleri de nakaratları da!

Bana öyle geliyor ki, yansızı dahi bu Beşiktaş’ı izlemek için bilet kuyruğuna girer, üstelik siyah-beyaz kaşkol takarak! Ben bu Beşiktaş’a hayran kaldım, sadece sahadakilere değil tribündeki cefakar yandaşa da.