Demir Çekiç

3 ayak sonunda finallere gidebilmek için ilk 5 takım arasına girmek gerekiyor ve işler iyice karışmış durumda... Bu mücadelede kalabilmek için son turda rakiplerimiz; Dominik Cumhuriyeti, İtalya ve Cezayir karşısında taviz vermememiz gerekiyor. Her ne kadar en büyük hedefimiz 6 Eylül’de Almanya’da başlayacak Avrupa Şampiyonası finalleri olsa da, burada çıktığımız her maç ve ortaya koyduğumuz takım performansı ‘bizi biz’ yapacak.

Milli takımın bu yıl başına gelen Barbolini’ye alışma sürecini yavaş yavaş atlatırken; geçen yılın Grand Prix bronz madalyalısı Türkiye’yi, Çin karşısında kaptan Neslihan taşıdı. Gözde ve Neriman hücumda en büyük yardımcılardı. Orta oyuncularımız Ergül, Bahar ve Büşra’dan istediğimiz gibi faydalanamadık. Gizem ve oyundayken Güldeniz’in verdiği güven Millilerimizin ayakta kalmasına destek oldu. Pasörümüz Naz’ın ortalama oyunu maçı 5 sete taşırken, kırılma anlarındaki basit hatalar, oyunun köşeye yığılması sonucu belirledi.

Çinlileri bugüne kadar çoğu zaman atasözleriyle andık. Spor literatürlerinde böyle bir arşivleri var mı bilmiyorum ama voleybol için bu sözün ‘Defans, defans, defans’ olduğu kesin... Müdafaa gücü yüksek Asya voleybolu uzun yıllardır bize hep ters gelmiştir. Bunun yanına çabuk hücumlar ve iyi servis de eklediklerinde hep baş belasıdır. 80’li yıllarda Çin’i masa tenisinden sonra Dünya Şampiyonluğuna, Olimpiyat madalyasına oyuncu olarak taşıyan ‘Demir Çekiç’ lakaplı efsane antrenör Lang Ping’in önderliğinde şu an turnuvanın yenilgisiz lideri olan Çinliler, yeni bir demir çekiç daha yaratmış durumda. Önemli anlarda ortaya çıkan Zhu, tecrübelendikçe daha çok canlar yakacak.

Özünde ise çok kaliteli bir maç izledik. Herkesin emeğine sağlık. Yol uzun ve mücadeleye her zaman devam. Bu arada Türk sporseverler Hong Kong’da tribünleri dolduran en az 9000 kişiden de feyz aldıysa çok şey kazandık diyebiliriz.