Abideye saygı

ibrahim Üzülmez kenara alınmayı ne kadar haketmişse, suçunun teknik direktör tarafından deşifre edilmesini ise o denli haketmedi.
Eskiden bu yana alışık olduğumuz Denizli portresi yok artık. En sıkıcı ortamlarda dahi yaşadığı stresi soğukkanlılık ve tebessüm ifadelerinin arkasına gizleyebilen Mustafa Hoca, şimdilerde heyecanının yüzünde sörf yapmasını engelleyemiyor. Her dönemde suçu ve suçluyu bir diplomat yeteneğinde dışa karşı savuşturabilen kimliği de yok artık. Yerine katı bir cezalandırıcıyı koymuş. Kısaca ‘Kol kırılır yen içinde kalır’ demiyor artık. Bundan sonrası için kıdem de, isim de önemsiz... Hata affedilmeyecek, disiplinsizlik anında karşılığını bulacak.
Bir futbolcu topluluğu adına teknik direktör tarafından işin sıkı tutulma gereği belki de en çok Beşiktaş için geçerli. Doğmatik olarak yarısı korkunç özverili, ama diğer yarısı anormal keyfi bir karışım Beşiktaş. Enteresan olan, disiplin ve istikrar konusunda bırakın Beşiktaş’ı ülkeye malolmuş İbrahim’in zılgıt yemiş olması... Üzülmez muhtemelen Beşiktaş’ın yediği ilk gol anında olması gereken yerden 20 metre uzakta kaldığı için cezalandırıldı. Ama savunma görevinin yanında, hücumu desteklemesi için gereğinden fazla talimat aldığı da açıktı. Yani ekstrası, asil görevini engellediği için güme gitti. Peki o ileri çıktığında, yerine doldurması gereken kimdi veya kimlerdi? Normal mesailerini yaparken, gereğini yansıtmaktan uzak kalanlar yerine ekstraya soyunanların tek hatada gözlerinin yaşına bakılmayacaksa, Mustafa Hoca’nın terazisi bu disiplin işini ne kadar süreyle doğru tartabilir?
Beşiktaş kendi kalesine kadar bek kovalayan Nobre, 5 kişinin açığını kapatmaktan yılmayan Ernst ve nerede olursa olsun her an göreve hazır İbrahim Toraman’a sahip olduğu kadar, birçok 90 dakikada rakipten tek top kazanamayan oyuncu varlığı da barındırmaktadır. O yüzden disiplin kavramı ne kadar saygınsa, adalet de aynı ölçüde devrede olmalıdır.
Kaldı ki disiplin konusunda en azından Beşiktaş formasını kesintisiz giyme süresi yeterlilik belgesi olan İbrahim Üzülmez, safrettiği emekle rencide edilmemeyi hakediyor.