Bu Sir, başka Sir

Dünya devi gençleştirilmiş de olsa, Beşiktaş da kendini aşan bir özgüven içindeydi. Denizli hiç maceraya girmedi, ofansa dönük orta alan olarak sadece Tello’yu seçmesi en doğru kararıydı belki de.

Buna karşılık da orta alanın soluna ilk kez İsmail’i seçti. Sanırım bu seçiminin yararını da fazlaca görmüş oldu. Her zamankinden daha defansif bir dizilişti, ancak bu tercihler Beşiktaş’ı hücuma çıkarken de doğrusu hiç cılız göstermedi ilk yarıda. Fink’in direği yalayan pozisyonunun arka planı oldukça başarılı bir atak yapımıydı. O da gol olsa Old Trafford daha derin bir umutsuzluğa gömülebilirdi. Valencia oynasaydı, Obertan kadar belki de zorlayamayacaktı Beşiktaş’ın solunu. O açık kanalı Rüştü, Ferrari ve Toraman’ın çabaları örtebildi.

İkinci yarı yoğun bir Manchester baskısının olacağı kesindi. Denizli’nin savunma duvarı çok zorlandı ama yıkılmadı. İbrahim Toraman’ın sakatlığı defans düzeninin balansını biraz bozsa da, İbrahim Kaş ile Ferrari’nin başarılı hamleleriyle, Rüştü son dakikalardaki iki muhteşem kurtarışıyla tarihi sonucun alınmasında büyük pay sahibi oldu. Ernst’le Fink’in savunma desteği mükemmele yakındı. Sadece Beşiktaş, bu seviyedeki bir arenada üst düzey bir santrafor eksikliğini yaşadı. Her ne olursa olsun bu sonuç Beşiktaş ve ülke adına büyük reklamasyon büyük gurur.