Delgado zerafeti

Nobre’nin adı çıkmış 9’a bir kere, inmiyor 8’e... Bülent Demirlek’te aynı önyargı ile baktı. Ankaragücü de bu sayede erkenden eksik kalmaktan yırttı.
Beşiktaş’ta işlerin ne kadar ciddi yürüdüğünü Serdar Kurtuluş’un sakatlığıyla da ölçebiliriz. Futbolcusu, teknik heyeti, sağlık ekibi hep birden, bu kadar vurdum duyulmaz mı olunur? Hem sonra Ali Tandoğan’ın nesi var ki kesiliyor?! Son maçlarda İnönü, tartışmasız Delgado faktörü ile biraz daha fazla ziyaretçi buluyor. Bir futbolcunun ayak bilekleri ile beyni nasıl bu kadar mükemmel bir uyum yakalıyor. Beşiktaş’ta futbolun akıl tarafını Cisse’den yansıyanlarla görüyoruz. Serdar Özkan da işini daha kolay yoldan halletmek için, biraz Delgado’ya özense, Ertuğrul Sağlam da Bobo’nun durağanlığını artık farkedebilse...
Siyah-Beyazlılar, ilk yarıyı iyi oynamayan oyuncularının ayağından kazandığı gollerle iki farklı önde geçiyor. İbrahim Üzülmez bile, bazen işine sanat katabileceğini belgeliyor. Ankaragücü, Alper Aydın (Bebbe) ile tehditkar, Jaba ile sinsi. Beşiktaş defansı, yüksek toplarda sanki izinli. Hakan Arıkan, iki tane yüzde yüz golü kurtardığı halde, çilesi bitmiyor. Arkadaşları, sanki onun kaleye duvar ördüğünü sanıyor. Bilmem kaçıncı kez, bir maçın ilk 45’te bittiğini zanneden bir ev sahibi mantığı; misafirin umduğunu değil bulduğu yiyeceğini unutan. Neyse ki, Delgado’nun doğum gününü en önce hatırlayan Ankaragücü kalecisi Serkan. Ertuğrul Sağlam için gerisi yalan, dolan. Mühim olan 3 puan.