Denizli şifreleri

Beşiktaş’ın ligin başından bu yana değişmeyen görüntüsü yavaşlığı. Sürekli topu ayağa isteyerek oynamayı seçiyorlar. Kenarlar çıkmıyor, Holosko’nun dışında, hücumda topsuz koşu atan da yok. O zaman da pozisyon bulmak tesadüflere kalıyor. Tek sorun bu da değil tabii ki. Odak noktasında Nihat’ın gol atma ve Nihat’a gol attırma zorunluluğu varmış gibi oynuyorlar. Nihat’ın işini atacağı bir tek gol çözemez. En iyi ilaç zaman.

Bu futbol yoksulluğunda umut bağlanan Tello’nun da çok keyfi davrandığını gördük dün gece. Ama mazereti de var. Oynadığı oyunda onu yücelten ceza alanına gönderdiği ters kesmelerle serbest atışlar.
Ne var ki Beşiktaş’ın 11’inde onu cevaplayacak santrfor yok. O zaman Denizli’ye de Tello’nun hangi fonksiyonelliğinden yararlanacağını sormak gerek. Ama her şeyi üstlenen birisi var.
Savunma yardımında, oyun kuruculukta, hatta hücuma dönük uzak şutlarda: İşte o isim de Fabian Ernst.
Onu da çekersen Beşiktaş’ın sermayesi sıfırlanır.

Denizli uzun süre seyretti. Oysa bu kısır oyunda Nobre 75 dakika kulübede bekleyecek adam değildi.
En ilginç Denizli kararı ise sahanın her yerinde futbolcuya benzeyen tek isim Ernst’in kenara alınışıydı. Gaziantep aman aman başarılı bir savunma sergilemedi. Beşiktaş’ın kör dövüşünde, bariz hata yapmadılar sadece. Siyah-Beyazlılar’ın üstüne gelme cesaretleri vardı. Ama hücumdaki bilinçleri eksikti. Denizli geçen haftadan sonra bu hafta da istediği oyuna karşılık aksi tercihlendirmeler yaparak iki puan daha götürdü.