Herkes bize çalışıyor

Zor bir geceydi bizim için. Sahaya baktığmız kadarıyla önce oyuncuları kutlamak gerekir derim ben. Çünkü onların yürekleri sahada, konsantrasyonları yerindeydi. ‘Önce önümüzdeki işe bakmak zorundayız’ diyen bir tavırları vardı. Kendi gelecekleri bile bir anlamda Kopenhag’da belirlenecekken onlar, Almanlar’ın savunmasını çözecek formüllerin peşinde koşuyorlardı.Milli forma altında yine bir başka profildi Tümer. Hem de Rıza hocayı çatlatırcasına. Çalışıyor, yardımlaşıyor ve uzaktan vuruyordu Alman kalesini. Milli santrafor adayı olarak aileye katılan Altıntoplar’ın küçüğü Halil de adeta, ‘Ben başka bir renkte santrafor adayıyım’ diyordu. Tümer’in kale direklerini tokatlayan şutlarının üçüncüsünde golü buldu. Milli kişiliğini de.Alpay’ın katılımından sonra savunmaya gelen ‘dengeli duruşu’ atlamamak lazım. Durun bir dakika o da ne! Savunmasıyla Avrupa Şampiyonu olan Komşu’nun bütün defansı boşa çıktı ve Danimarka öne geçti. Artık içimiz içimize zor sığıyor. Şimdi sahaya daha fazla bakıyoruz. Fatih hocanın oyuncu değişikleri ikinci yarıda arka arkaya sıralanıyor. ‘Hadi Fatih hoca diyoruz’ içimizden.. ‘Nuri’yi ne zaman süreceksin sahaya.’ Duymamazlıktan gelmiyor bizi. Altıntop’lar ve Baştürk’ten sonra Alman eğitimli en genç oyuncumuz da sahaya. Ne talihli bir delikanlısın be Nuri! 17 yaşında A Milli formayı sırtladığın ilk dakikalarda golü de buldun.Almanlar’a teşekkür ediyoruz, eğittikleri gençlerimiz için. Oyuncularımızı kutluyoruz, görev aşkı kutsaldır mantığıyla hareket ettikleri için. Ancak en büyük şükranlarımızı da Kopenhag’a gönderiyoruz. Bundan sonra artık top bizde.