İş bitirmiş kafalar!

Mükemmel bir futbolla haklı bir galibiyet alıyorsun. Peki iş bitti mi? Daha 9 maç var. O zaman Konya karşısındaki halin ne? Ya da Kayseri’ye niye bu kadar asılıp çok heveslendikleri UEFA yolunda onlara çelme takıyorsun. Klasik Türk tipi takım mantalitesi. Denizi geçiyorsun, derede boğuluyorsun. O zaman senin çok abartılan Kayseri zaferin de bu şekilde çöpe gidiyor. Özellikle de ilk yarıda Konyaspor üç forvetle oynar gibiydi. Okan ve Bebbe’ye Beşiktaşlı Çağdaş da yeterince eşlik etti sayılır. Saha içi görevleri konusunda son derece hassas davranan Tigana’nın ilk yarıda burnunun dibinde seyrettiği Çağdaş’ı inandığı hangi futbol kriterlerine göre 90 dakika sahada tuttuğu da bir muamma oldu, çıktı. Son haftaların formda Beşiktaş’ında en güvenilir bölge olan savunma çektiği yükün bezginliğinden olsa gerek tel tel döküldü. Ve Konya forvetlerinin beceremediği golü elbirliğiyle kendi kalelerine atmayı başardılar. Son 5 maçın yükselen Beşiktaş’ın da Ahmed Hassan’ın özel bir katkısı vardı. Tigana onun hafif performans düşürüşüne stepne yaratıcı güç olarak Tümer’i alternatif diye düşünmüştü. Bu ikilinin umulan yaratıcılığı kağıt üstünde kaldı sadece. Bobo-Jun değişikliğinden sonra Beşiktaş rakip ceza alanını biraz karıştırdı, o kadar. 15 dakika süren bu rüzgarın ardından geri kalan bölüm doldur boşaltlarla geçti. İbrahim Akın ve Ahmet Dursun’dan da gelecek hayır ne kadar doyurucu olabilirdi ki. Ve Beşiktaş son derece kötü bir oyundan sonra hakedecek golü ve puanı bulamadan ayrıldı sahadan. Altı eksikli Konya’nın en büyük şansıydı önündeki maçın rehavet içinde yüzen Beşiktaş olması. Haftalardır kötü oyun ve sonuçlarla umduğunu bulamayan Yeşil-Beyazlılar Beşiktaş piyangosuyla altın değerinde üç puanı alıp gittiler evlerine.