Rodeo!

Kağıt üzerinde bireysel anlamda baktığın zaman Ankaragücü’nün yabancıları, iddialı gezen Fenerbahçeliler’inkinden de açık ara çok daha kaliteli... Ama bu bir takım oyunu. Üstelik Beşiktaş eksiklerinden dolayı kendine has takım ezberini de bozmak zorunda kalmış. Mustafa Denizli bu maç için düzen kararını 3-5-2’de kılmış. 2 hafta öncesinin sabıkalı oyuncusu Kaş, Beşiktaş savunmasının maç boyu en çok top kesen ismi. Ama Necip, Fink, Uğur’dan kurulu son orta alan uyarlaması uyum sorunu çekiyor. Genç Necip yaşının gereği çok aksıyor. Holosko, Bobo ender gelebilecek pozisyonlarda bonkör davranışları ile sanki “Bize bu maçta, bu türden tonlarcası gelir” anlayışında... Aralarında bir Ekrem kalmış, iki yanlıştan bir doğru çıkarma uğraşında. Çünkü Beşiktaş’ta en fazla doğru pas iki kişi arasında. Onun ötesindeki üçüncüye yönelik her top rakibin ayağında... Geremi yıllar sonra Ankara’da ama kaliteli kalabalığın sonucunda mecburen savunmanın sağında. Neyseki Vassell, Sivok’un kontrolünde, en arkadaki Rüştü’de iyi ki Beşiktaş kalesinde...

Denizli’den ikinci yarının, ikinci yarısından sonra iki hamle. Serdar’la, Yusuf oyunda, Necip ve Uğur kenarda. Bu bölümden sonra topun rakibe geçmesi artık Denizli’nin değil umrunda... Aksiyonu çok, pozisyonu yok bir maç izledik Ankara’da. Tek anlamlı mesaj bitiş düdüğünde Ankaragücü taraftarının mutluluğu idi. Onlar kendilerinden çok yandaşlarının hedefi peşindeydi. Beşiktaş ise hedefe giden yolda kredisinde bulunan son 2 puanını kaybetti.