Ankara Kalesi

Hep ilk yarılarda sonuca gittiğini bildiği Fenerbahçe’yi soğuk Ankara gecesinde durdurmak için belki de bugünün futbolunda olmayan bir anlayışla geriye yığılıp oyunu set ederek istediğini aldı, futbolcuları da onun istediklerini becerebildiler.
Peki! Fenerbahçe ne yapmalıydı?.. Göbeği kalabalık tutan bu anlayışı üç şekilde açabilirsiniz. Kaliteli ayaklarınız var ise (-ki var) çabuk paslar, 2’ye 1’lerle, duvar yaparak rakibin dengesini bozabilirsiniz. Veya göbek kalabalıklığı açmak için 2 kenar çizgiye oyunu iyice çekip, boşluklara ara koşularla adam sokarsınız ya da yan orta yapıp ön direk-arka direk koşularıyla dengeyi bozup, golü bulursunuz. Fenerbahçe bunlardan kopuk kopuk yapınca oyun disiplini bırakmayan Ankaragücü karşısında göz göre göre mağlup oldu. Emre biraz daha yaya yakın oynamalıydı. Baroni’nin takım halinde baskı anlarında Alex’e ve Emre’ye yakınlaşarak dönen topları toplamalıydı. Niang’ın presten kurtulmak için gol bölgesinden uzaklaştığı anlarda Emre ve Alex dahil o bölgeye daha çok adam sokulmalıydı. Gökhan Gönül’ün bitmeyen enerjisiyle getirdiği yan toplarda boşa değil, pas özelliği taşıyan adama ortalar atılmalıydı. Aykut hoca da korkmadan daha önce kazanma hamlelerini yapabilmeliydi. Bunlar olsa gece Fenerbahçe’ye dönebilirdi. 60’tan sonra gecenin kahramanı Sestak, Caner’in yine dengesiz hamlesiyle golü buldu. 75’te de yürüyerek Caner, Yobo, Lugano ve son olarak da Volkan’ın boş bakışlarıyla tıngır mıngır attığı bu 2 gol Fenerbahçe adına düşündürücüydü...