Yıldızını söktük

Moldova’daki 11 en doğru tercihti Fenerbahçe adına. Balkanlar’ın Sheriff’i, sertlikle başladığı oyunda yıldırmaya çalıştı bizimkileri.

Öncelikli hedefleri de, Fenerbahçe’nin dinamosu Emre’yi sindirmekti. İlk yarıda yapılan faullerin herhalde yarısını ona yaptılar. Fenerbahçe’nin de beynini karıştırdılar. Rakip diri bir takım, çok da koşuyorlar. Tuhaf tarafları baskı da çoğalıyorlar, hücum da azalıyorlar. Çok koşuyorlar ama kaliteleri kısıtlı. Böyle bir takıma karşı biz ne yaptık?

Telaşlandık, faullerden kaçtık, üç pası bir arada yapamadık. Bilinçsizce top dolaştırarak, kalitemizi yansıtamadık. Rakip kalede ‘Bu da kaçar mı?’ diyecek pozisyonlar yaratamadık. Göbeği kapatan Moldovalılar’a kenardan yeteri kadar bindiremedik. Önder ve Carlos, neredeyse çakılıydılar. Orta saha çizgisinin ilerisi ise adeta yasak bölge gibiydi. Eğer Daum söylemediyse, bu kadar mahkum oynamamalıydılar. Kazım bir yandan, diğer taraftan da Uğur çizgileri kullanmaya çalıştılar ama destek bulamadılar. Güiza’nın yokluğu Semih’e yaradı. O da yapacağını yaptı. Her zaman iyi anlaştığını söylediğimiz Alex’e golünü attırdı. İkinci yarıda yorulduk, ceza sahamızın dışında lüzumsuz fauller yaptık. Son vuruşları kötü Moldovalılar’a bizi heyecanlandıracak pozisyonlar verdik. Sheriff’in yıldızını kaptık, omuzumuza taktık.