Krizli galibiyet

İki takımın da tipik orta saha blokunun bulunmadığı mücadelede Bordo-Mavililer dörtlü defansını ve iki ön liberosunu savunmadan hiç çıkartmıyor, Mehmet-Lee ve Yattara’nın yerleştiği hücum hattı ile arada kalan tek adam olan Adem yapayalnız kalıyordu. Adem’in hücuma doğru kullandığı ilk pas 13’teydi. Top orta sahaya getirildiğinde bile Trabzon oyun kuramıyor, hücum sağır; seyirciler, oyuncular ve Halilhodziç yalnızca Yattara’ya bakıyordu. Denizlispor’un 5 hücumcu ve 5 savunmacıdan oluşan 4-1-4-1’i Trabzon’un tek hücumculu(!) 6-1-3’ten çok daha tutarlıydı. Trabzonspor savunmada daima kalabalık olduğu için sürekli set hücumu yaptılar. Ama hücum bölgesinde çok adamla yerleşip sabırla vuruş aradılar. Eğer Hüseyin kaleye daha kararlı bakabilse, Yusuf ceza sahasının dışındayken hep asist aramak yerine şut tehdidinde bulunabilse Trabzonspor’un savunmasında delikler oluşabilirdi. Trabzonlular ikinci yarıya savunmalarını da oyuna sokarak başladı. Hüseyin atak organizasyonlarına pas katkısı yapıyor, Emrah çıkmaya başlayınca Yattara’nın kademeli savunması konsantrasyon kaybediyordu. Buna karşılık Horozlar Yusuf, Fatih ve Serhat’ın daha geride yerleşmesiyle kalabalık hücum stratejisini terkediyor, ama Trabzon’un arkasındaki geniş alana da kimseyi koşturmuyordu. Denizlispor’un Trabzon mağlubiyetine tahammülü olabilir. Ancak maçı Denizlispor’un yıllardan beri yediği en garip kafa golü ile kazanan Trabzonspor ışığı görmek için epey gelişmek zorunda.