Sivasspor bu işte!

Aslında ilk dakikada Trabzonspor da rakibe ileride basarak Sivas’a nefes aldırmayacak bir niyette gibiydi... Ancak Sivas çok tempolu ve uyumlu bir futbol oynayıp erkenden de golü bulunca Trabzonspor dağıldı, bir daha da maç boyu toparlanamadı...
Diğer yandan Sivasspor’un 2-0’ı bulduğu müthiş “takım oyunu” gollerindeki tamamı hücum bölgesinde ve bomboş durumdaki isimlere de dikkatle bakmak gerekiyor: “Murat Erdoğan-Hayrettin-Musa...”, “Mehmet Yıldız- Sezer Badur- Abdurrahman”. Yani Sivas’ın gerilerden gelen adamları etkinlik gösterirken, bu gollerin engellenmesini Egemen ve Song’dan beklemek haksızlık olarak kabul edilmelidir...
Sahada 65 dakika kalan Murat Erdoğan bile hem savunma hem de hücumda tek başına Selçuk, Alanzinho ve Colman’ın toplamından çok iş yaptı.
Üçüncü golde Trabzonlular sol kanada yığılıp sözde alan daraltırken, Serkan’ı kalenin tam karşısında Mehmet Yıldız ile baş başa, Hayrettin ve Tum’u da sağ tarafta bomboş bırakmak büyük bir futbol fikirsizliği idi... Üstelik devre arasından yeni dönmüş bir takım için...
Sivasspor hep bilinçli ve belli sürelerde de göz kamaştırıcı çağdaş bir futbol oynarken, yalnızca duran toplarda takım gibi görüntü veren Trabzonspor ise takım arkadaşlarını inkar eden amaç birliğinden yoksun bir futbolla mağlubiyeti daha fazla hak edemezdi...
Takım ruhu varsa Sivas gibi kendi normallerinizi çabucak bulursunuz, takım ruhu yoksa kendinize acıyarak oynayıp, Trabzon gibi kolay mağlup olursunuz...