Güzel gece ilk şaplak!

Sondan başlayalım... Düdük çaldı, maç bitti. Zıpkın gibi bir delikanlı ben kapıdan çıkarken koluma yapıştı, “Abi boşver maçı, içeride 5 tane pankart açmaya çalıştık. Hiç birini açtırmadılar.” Sordum, “Ne pankartı?’, “Sinan Engin aleyhineydi hepsi” dedi.Maçın ortası...Devre bittiğinde kapalının göbeğinde çıkan arbedenin nedeni de böylece anlaşılmış oldu. Açılmaya çalışılan pankartta, “Ya 2004’ün hesabını ver ya sus” yazıyormuş. Kulaktan kulağa bana kadar geldi. Bu Sinan Engin’in bu sezon Beşiktaş’ta yarattığı ilk şaplaktı.2. devre başladığında devre arasında çıkan arbedenin de etkisiyle taraftar uzun süre kendine gelemedi. 57’ye kadar marşlar ve şarkılar, en düşük volümde seslendiriliyordu. Neyseki, o dakikada tribünün kalbi devreye girdi. Önce kapalı alttan hafifçe, sonra bütün kapalı hep birlikte başladı; “Yağmurlu bir günde görmüştüm seni, üstünde çubuklu formalar vardı...” Biliyorsunuz şöyle bitiyor; “Sevenleri kimse ayıramaz ki...”En başa dönelim...Sağdan süzülen bir top. Topu gönderen Serdar Kurtuluş. Dünyanın en güzel ortası; kule gibi bir Bobo ve dünyanın en güzel kafası. Bütün maç boyunca muhteşem bir Ricardinho, şahane bir Serdar Kurtuluş ve her geçen gün daha iyi olan bir Serdar Özkan izledim. Konyaspor, futbolu güzelleştirmek için elinden geleni yaptıkça, Beşiktaşlı futbolcular da her dakika güzel birşeyler izlettirmek için ellerinden geleni yaptılar. Tek tek isimlerini saymaya gerek yok. Son zamanlarda bu kadar çok heyecanlandığım, bu kadar çok izlemekten zevk aldığım, tribünde olmaktan bu kadar mutlu olduğum bir maç daha olmamıştı. Emeği geçen herkese teşekkürler... Tabi ki, tribünün huzurunu bozanlar hariç.