Hedef ikincilik

Aslında bu 21.00 maçları Beşiktaş’a yaramıyor... Taraftar öğlende kurulduğu mekanlardan ziyadesiyle alkollü geldiği için en azından maçın ilk devresinde performans düşük oluyor. Bu maçta da öyle oldu. Gerçi taraftarın temposunu ayarlayan aynı zamanda takımın düşük tempolu oyunuydu. Doğrusunu isterseniz heyecanlı bir maç bekliyordum, öyle de oldu. Ama temponun düşük olacağını da tahmin ediyordum, o da tahmin ettiğim gibi oldu.Beşiktaş, ligin başından bu yana hemen hemen her maçta oynadığı oyunu, bu maçta da tekrar etti. Rakibi kendi temposuna indirdi. Fakat yapamadığı şey, diğer maçlarda olduğu gibi o ‘tek’ goldü. Hemen hemen bütün kritik maçlarını tek golle kazanan Beşiktaş’ın, bu maçı kazanması için iki gole ihtiyacı vardı. Tek golü bile yapacak kadar oynamadığı için, doğal olarak ikiyi de yapamadı. Takımın dizilişine ilişkin en iyi eleştiri yine tribünden geldi. Baki ile İbrahim Akın yer değiştirdiğinde, tıklım tıklım tribünde hemen arkamda bulunan sert görünümlü bir delikanlı, “E abi, maça niye böyle başlamadın ki?” diye Tigana’nın kulaklarını çınlattı.Beşiktaş, sadece ikinci yarının ilk 7-8 dakikasında maçı kazanmak istedi. O tek golü de bulamayınca, maçın geri kalan bölümünde çaresizce saldırdı. Fenerbahçe, bütün maç boyunca oyunu sadece Beşiktaş’ın istediği gibi oynadı ve hata kovaladı. Ağır Beşiktaş müdafaası, o hatayı iki kez yaptı. Birinde Kezman golü attı, benzer pozisyonda Alex kaçırdı.Maç bittiğinde Beşiktaş taraftarı takımlarının gücünü zaten biliyordu. O nedenle bu mağlubiyet onları üzse de durumu zaten kabullendikleri için çok yakışıklı bir jest yapıp, “Beşiktaş’ım elele, hep beraber tribüne” ile maçı bitirdi. Bundan sonrası artık ikincilik için...