Seyrantepe kazansın

Emin olun bunlar acımasız adamlar... Ve biz nasıl olup da bu acımasız adamlarla aynı takımları tuttuğumuzu, aynı sevdaları paylaştığımızı varsayıyoruz, şaşıp kalıyorum. Bir bedenin iki yüzü gibiyiz. Bir yanımız merhameti ve dayanışmayı, diğeri zalimliği ve parçalamayı temsil ediyor sanki. Aynı takımları tutuyoruz ama emin olun aynı sevdayı yaşamıyoruz.

Şüphem yok, bugün Galatasaraylı arkadaşlar Ali Sami Yen’i takımları için hınca hınç dolduracak. Yapılması gerekenleri fazlasıyla yapıp hançereleri yırtılana, avuçları patlayana kadar destekleyecekler takımlarını.
Ama bugün bir şeyi yapmalarını dört gözle bekleyeceğim..

Onların mutluluğu, neşesi, rahatı için ter döken, avuçlarını patlatan birileri daha var bu hayatta. İki sezon sonra keyifle kurulacakları o stadı kurarken aylardır maaş alamayan Seyrantepe’deki işçiler...

Bugün o statta, evine ekmek götüremeyen, sokakta kendini karşılayan çocuğu için cebinde bir çikolatası olmayan, okula gidecek evladının cebine simit parası koyamayan, eşine küçücük bir hediye alamayan emekçiler için bir şey yapmak gerekiyor. Kirasını ödeyemeyen, Başbakan Erdoğan kızsa da ‘kredi kartıyla yaşamaya çalışan’, gırtlağına kadar borçlu emekçiler için bir şey...

Hani şu müteahhit/mimar Eren Talu’nun “Galatasaray camiasının sabrını zorladılar” diye taraftara jurnallediği insanlar için...

Emin olun bunlar acımasız adamlar. Ait oldukları sınıfın öğretisi bu... Aylardır maaş ödemedikleri insanlar için, “Paralarını ödeyip hepsinin işine son vereceğiz” diyebilecek kadar pervasızlaşabiliyorlar rahatlıkla.
“Tok açın halinden anlamaz” der eskiler. Tanrı, Eren Talu’ya, bir gün özel okula gönderdiği çocuğunun taksitini ödeyemeyeceği günler göstermesin.

Biliyorum, yaptığım düpedüz fukara edebiyatı. Ama şunu da biliyorum, fukara edebiyatı hayatın en koyu, en acı gerçeğidir.

Klişedir ama doğrudur; futbol düpedüz ‘işçi sınıfı’nın oyunudur.
O nedenle..

Bu akşam o tribünlere gidecek insanlar, akıllarıyla ve vicdanlarıyla kimden yana olduklarını göstersinler diye, işçiler lehine atılacak bir sloganı, açılacak bir pankartı dört gözle bekleyeceğim.
Ya aylardır para ödemediği işçiler için, “Hepsini kovacağım” diyen Eren Talu kazanacak, ya ‘onlar’.
Ya vicdan, ahlak, emek kazanacak ya da her zaman kazananlar.

Futbol, hakkaniyeti ve ‘başkalarının acısına bakma’yı öğretmeyecekse bize başka da hiçbir şey öğretemez.
İstiyorum ki, bu akşam Galatasaraylılar göğsümüzü kabartsın, gözümüzü doldursun. Hala yaşadığımızı ve dayanışabileceğimizi hissedelim, sabah daha umutlu uyanalım dünyaya... Şu futbol hiçbir işe yaramıyorsa, bari şu işe yarasın istiyorum...