Hangisi şanslıydı

Ersun Yanal, Sarı-Lacivertli takımın tempo yaratma fakirliğini hafta içindeki spor sayfalarında seslendirmekteydi... Ne temposu yahu? Eskişehirli oyuncular orta alanda, öne ve kanatlara müthiş süratli ataklar ve paslar yapıp, top sürerlerken; Fenerbahçeli ayakların yürüyecek hali gözlere batmıyordu bu çok önemli büyük yarışmanın büyük bölümünde.

Sezon başından beri Saracoğlu Stadı, Fenerbahçe’nin kendi oyun alanı değil de rakiplerin antrenman sahası sanki... Dünkü orta alandan, Webo veya Emenike’nin koşu alanlarına tek düzgün ara pası çıkmazken Eskişehirli kanat oyuncuları veya hücumcuları Fenerbahçe defansı ve başarılı kaleci Mert’in oyun alanı içerisinde cirit atıyorlardı. Her hafta değişik 11’le sahaya çıkmak, Ersun Yanal’ın ne denli teknik ve düşünsel açmazlar içinde sıkışıp kaldığının açık ispatı olmuyor mu? Sarı-Lacivertli takımda, henüz beklenen formunda olamasa da kimi maçlarda her şeyini ortaya koyarak yarışan Kuyt’ın direk dibine vurarak kazandırdığı gole kadarki Fenerbahçe’nin yarışma karnesi yukarıdaki gibiydi. Ayrıca Necati’nin kaçırdığı veya sahanın en iyilerinden olan kaleci Mert’in kurtardığı penaltı ve sonrasındaki pozisyonlar, Fenerbahçe’nin ne kadar savruk oynadığını çok da iyi anlatıyordu bizlere.

Özetlersek ilkeli kararları, otoriter tavırları ve de pozisyonlara çok yakın fizik gücü gösterileriyle hakem İLKER MERAL ve arkadaşlarını kutlamalıyız. Maça gelirsek Fenerbahçe şansı sayesinde mi kazandı, yoksa Eskişehir şanssızlığına mı yenildi buna da sizler karar veriniz sevgili dostlar...