Kupa Kadıköy'e

İlk yarıda Mehmet Topal’ın mükemmel pasıyla gelen Sow’un gol vuruşu da olmasa Türkiye neyi seyredecekti tribünlerde ve ekran başlarında. Sezon sonu yorgunluğu diyebilirsiniz. Final maçı oynanmasının getirdiği dikkat ve kontrollü futbol düşüncesi de akıllara gelebilir. Ama Trabzon’un bu maçta defans-orta alan ve gol bölgeleri kavramlarında böylesine plansız ve etkisiz kalmasına hayret ve üzüntüyle bakmaktan öte ne yapılabilir ki...?

Fenerbahçe, erken gelen golün üstüne yatmak istercesine oynuyordu sanki. Emre Belözoğlu ve özellikle de Kuyt basit paslaşmalarla maçtan zaman çalmaya oynuyorlar, Yobo’nun dikkatli oyununun yanında Gökhan Gönül kanat bindirmesi ile Sow ise ilerideki pozisyon gayretleriyle Fenerbahçe’nin dikkatleri çeken oyuncuları oluyorlardı... Ayrıca dünkü temposu solgun geçen finalde sahanın en iyisi Baroni’nin satıldığını okuduğumuza göre bakalım gelecek sezon Fenerbahçe orta alanını hangi özel ayaklar derleyip toparlayabilecek.
Maç sonlarında canlanıp Fenerbahçe kalesine yüklenen Trabzonspor’un sivri atakları netice vermiyor ve 9. dakikada atılan tek gol kupayı Fenerbahçe müzesine yönlendiriyordu.