Altın kurallar

Elemeli maçların ilkini asla “angarya” görmeyeceksin. “Nasılsa rövanşı var” diyerek motivasyon sorunu yaşamayacaksın. Burada eğer gücün yetiyorsa akılcı olan yol, ikinci maçı formalite konumuna çevirebilmektir, bunu yapacaksın. Trabzonspor’da tersi bir hava vardı, biiir! Hakem konusunda isyanın varsa ve “istemiyorum” açıklamasını yapmışsan, MHK inadına o hakemi maçına vermeyecek. Ardından deneyimiyle “Çaylak” konumundaki hakemin kariyerindeki en önemli maçı bu olmayacak. Sonuçta çeyrek final maçı ve TRT bile yayını en önemli kanalından verdi.

Elini masaya vurmayacaksın, vurduğunda sesi sadece sen duymayacaksın, ikiii! Çekirge bu, her zaman zıplamıyor. İki kez araya atılan topta Trabzonspor savunması çizgi halinde yakalandı. Birinde Giray, Tum’dan atik davrandı, diğerinde Ömer, Teyfik ve Efe’nin arasından kritik müdahale ile tehlikeyi önledi. Ama üçüncüsünde İskender, “Artık yeter” dedi.

Gol bu kadar net “geliyorum” der artık, aynı pozisyonu rakibe üç kez vermeyecek önlem alacaksın, üüüüç! Büyükşehir Belediye’nin golü bulana kadar iki net pozisyonun var. Umut kafayı yere vuracak, Selçuk ve sonlara doğru Teofilo, karşı karşıya kaldıkları anlarda topu Hasagiç’e çarptırma yerine, müdahale edemeyeceği ölü noktaya bırakacak.

Bu kadar kolay gol kaçırmayacaksın, hele penaltı asla, eloğlu kaçırmıyor işte, dööört. İki doğru: Şenol Güneş, “Gaza gelmedi, yenik durumdayken bile, Abdullah Avcı çabuk çıkışlarda kullanmak üzere İbrahim Akın’ı oyuna koyduğunda rövanşı düşünüp, Sezer’le önlem aldı, biir!

İkinci yarıda maçın önemini kavrayıp özellikle son 15 dakikadaki mücadele azmi ve bunun için yeterli kondisyonu Trabzonspor için çok önemli, ikii! Son: Tebrikler Özgür Yankaya’ya, İstanbul Belediye’den 10, Trabzonspor’dan 7 futbolcuya sarı kart gösterirken, kırmızı kullanmamayı becerebildiği için!