Golü neden atmamış!

Başlığına bakıp da, “Aman yine mi şike, teşvik!” diye düşünmeyin. Bu şike yazısı değil. İki kulübün aralarındaki özel durum nedeniyle olağandan daha önem kazanmış Trabzonspor-Fenerbahçe maçına yönelik spekülasyonları da içermiyor. İstanbul’dan, “Aziz Yıldırım’la Trabzon’a gitmek isterdik!” serzenişine, Trabzon’dan, “Kendilerinin neden yanlarında olmadığına” dair talepleri ortadayken, samimi bulmadığımız, “Aziz beyin özgürlüğünü biz de istiyoruz” yanıtının üzerinde durmayacağız. Fırat Aydınus’un performansının nasıl olabileceği yolunda bir kehanetimiz de söz konusu değil, olamaz zaten!.
Bir kitaptan söz edeceğiz. İhsan Öksüz’ün Ahmet Suat Özyazıcı’nın yaşamını kaleme aldığı kitaptan. “Hocam, nihayet seni yazmaya başlıyorum. Bu kitap sana Türk Futbolu’na yaptığın katkılar için belki de en güzel teşekkür belgesi olacak” diyerek başlamış söze Öksüz. Devam ediyor sonra: -“Yaşlı kurdun” gözlerinin içi parladı, biraz da nemlendi galiba ve tepkisi şöyle oldu: “Ya Sevgili İhsan, demek öbür dünyaya “Kitapsız” gitmeyeceğim. -Böylece, “Öteki dünyaya kitapsız gitmemeyi garantileyen hoca, o aşkla döktürmüş kitapta anılarını.
Örneğin bir:
“Bir maçta 2 farkla öndeyiz ama rakip sıkıştırıyor. Yedek oyuncu sokacağım. ‘Oğlum’ dedim, ‘Maçın bitimine az kaldı topu sürekli köşelere taşı ve tut.’ ‘Tamam hocam’ dedi. Bir pozisyon oldu kaleye gitse gol olacak, 3 fark ve rahatlayacağız. Ama bizimkisi topla korner bayrağına doğru yöneldi. Neyse maç bitti ve soyunma odasında, ‘Neden böyle yaptın oğlum?” diye sordum. ‘Siz demediniz mi hocam topu alınca korner bayrağına git diye!”
Bu ve benzeri birçok anı var Kıyı Dergisi Yayınları’ndan çıkan “Kupaların Efendisi, Gerçek Futbol Efsanesi Ahmet Suat Özyazıcı” adlı kitapta...