Hüzün çökmüştü tribünlerine!

Türk futbolunda bir ‘Devrim’in gerçekleştiği yerdi Avni Aker... Şampiyonluk turunu Anadolu’da ilk kez bir Anadolu takımının attığı yer...

En iyi dönemlerinde Liverpool’un, Dinamo Kiev’in, Inter’in, Barcelona’nın boynu bükük ayrıldığı bir futbol mabedi...

Rakip takımların ‘Cehennem!’ diye nitelendirdiği, oyuncularının, ‘sahaya çıkarken ayaklarımız titrerdi’ itirafında bulunduğu...

Beylikdüzü Belediyesi’nin sponsorluğunda hazırlanan ‘Devrimin çocuklarına, efsane Avni Aker’e veda’ belgeselinde, Necmi Perekli’nin, Ali Kemal Denizci’nin, Hüseyin Tok’un anlattıklarına göre, “Şenol Güneş gol yemeyecek nasılsa, ilk golü kim atacak” diye iddiaya girip, yıllarca bir çok sezon çamur deryasına, sonrasında çim zeminlerine çıktığı...

Aslında ‘anıt’ olmayı hak etmiş ancak, ‘tamamen duygusal!’ kaygılar nedeniyle geleceği belirsiz olan stadyumdan öte bir mekan Avni Aker!

Kulübü, şehri, ülkeyi yönetenlerin sportif değil, siyasal beklentilerine yönelik birkaç kez yaptığı ‘vedası’ dün artık son kez gerçekleştirildi.

Üstelik tarih yazıldığı dönemlerden, ‘ölüm grubunu!’ üçüncü tamamlayabildiği, Federasyon, ‘en iyi üçüncüye bir şans vermediği’ için Türkiye Kupası’na havlu attığı ‘gazozuna’ maçla, tribündeki seyircilerin parmakla sayılabildiği bir atmosferde veda etti.

Belki bugünkü Trabzonspor hak etmişti bunu ama Avni Aker asla!

Ersun hoca ciddiye almış

Trabzonspor Yönetimi’nin ‘çok özel bir imza töreniyle!’ renklerine kattığı Rodallega’nın bulunmadığı, Ersun Yanal’ın her şeye rağmen önemsediğini 2-3 isim dışında ideale yakın kadroyla gösterdiği maç için Konyaspor, yedekleri tercih etti. Doğal olarak ev sahibi ekip, oyunun daha hakimi gözüktü. İlk yarıda çok ciddi fırsatlar buldu. Ancak iki kritik pozisyonun üretimine de katkı veren N’Doye aynı beceriyi son vuruşlarda gösteremedi. Taa ki Olcay’ın şık ortasına iyi yükselerek gol orucunu bozduğu ana kadar...

N’Doye’un devre arasından biraz önce bozduğu oruca yeniden başladığı, Onazi’nin de kendisine ayak uydurduğu bir 45 dakika daha izleyerek bıraktık genç yıllarımızın gururu Avni Aker’i...
Bir hüzün çökmüştü adeta tribünlerine; ‘böyle mi veda edecektik!’ diye...