İyi yabancılar!

Çıkışı yakaladığı mevki olan stoperden sağ bek denemesi, iki maçta da tutmadı ama rakipler değerlendiremedi. Bundan cesaret alıp üçüncü denemeyi yapmak, çekirge bir sıçrar iki sıçrar örneği. Deneyim-çaylak farkı sonucu kulvarını yol geçen hanı gibi kullanan Adem’in kafa vuruşunda, çakma sol bek ve kalp sorunlu stoper direkten dönüşü izlerken, Ernst ve Uche’nin çabasıyla gelen ikinci gol. Maçın başında yakalanan tek pozisyona karşılık kalede yaşanan ve ikisi golle sonuçlanan 6 büyük tehlikeyle Trabzonspor açısından kabus gibi geçen bir ilk yarı. İşin şakası yok, alt sınırla aradaki fark ürkütücü Trabzonspor için. Dolayısıyla Tolunay Kafkas, can havliyle risk aldı. Abdullah’a kesilen ağır faturanın yanı sıra Sapara’sız çıkılan ikinci yarı sistem, Henrique’nin yanına Halil takviyesiyle 3-5-2’ye döndü. Alanzinho, ilk yarı öne top taşıyamayan orta alana taze kuvvet getirdi. Bu değişiklikler, hücum zenginliğini artırdı, bolca pozisyon yarattı. Ancak gole en çok yaklaşılanlarda Olcan ve Celustka’nın şanssızlığı, belli ki bir süre Mersin mirasını yiyecek olan Henrique ve Halil’in beceriksizlikleriyle Abitoğlu’nun, Halil’in kafa vuruşundaki anlamsız faul kararı, puan getirecek goller bir yana, şeref sayısının bulunmasını bile engelledi.

Bu skordan sonra artık küme düşme tehlikesini ciddi biçimde hissedecek olan Trabzonspor’un kadrosu bu. ‘Kaliteli’ denilen yabancılardan kullanılanların performansı ortada. Kullanılmayanlarsa neredeyse futbolu unuttu. Bundan sonra kazanırsa Mersin’deki gibi ancak tesadüfi olur.