Neden olmasın?

Başlık hiç kimseyi sakın ha, “Aaa yan çizdi!” falan moduna sokmasın. “Daha düne kadar gruptan çıkmanın bile şans olduğunu iddia eden siz” diye başlayan, “Bugün neler söylüyorsunuz, bu ne yaman çelişkidir?” gibi cafcaflı cümlelerle tepki koymaya da kalkmasın.
Sözümüzdeyiz: Bu takımın geldiği nokta olağanüstü başarıdır. Gruptan dahi çıkma şansı vermediğimiz bir takımın, futbol oynamadan ya da oynayarak, şansıyla ya da hakkıyla, nasıl olursa olsun zorluk derecesi böylesine yüksek bir turnuvada yarı final oynaması, iki gün önce de söylediğimiz gibi avuç içlerini kızartıncaya kadar alkışı, sesleri kısıncaya kadar coşkuyu hak etmiştir.
Kim bilir Almanya maçında belki de Cech gibi bir kaleciye, 15 dakikalık uzatmalarda bir dakika 14 saniye artı süreyi kullandıran anne tarafından Hırvat İtalyan Rosetti gibi bir hakeme gereksinimimiz kalmayabilir. Bu kez futbolumuzla da rakibimizi ezer, final yolunu açarız.
Bu turnuvaya sıfır çekerek veda eden komşumuzun bir önceki turnuvayı şampiyon bitireceğini turnuva başlamadan söyleyen birine kim inanırdı ki?
İşte bu nedenle “Neden olmasın?” diyoruz. Buraya kadar nasıl geldik ki? Yan çizmek falan değil yani bu?
“Neden olmasın?” şeklindeki sorunun bugünlerdeki bir muhatabı da, yeniden yapılanma sürecindeki Trabzonspor. Başkan ve yönetim, “İlk yıl bizden şampiyonluk beklemeyin, yarışmacı bir takım yaratacağız. Gelecek sezon hedef tabi ki beklentinize yönelik olacak?” dese de, geçen sezon Galatasaray’ın 8 yeni isme yer verdiği kadrosuyla şampiyon olduğunu anımsatmak isteriz. Trabzonspor neden olmasın?
“Neden olmasın?” doğru ama keşke şu sorunlar da olmasa. Resmi internet sitesinin son manşet haberine göre devam eden ve mutlak çözülmesi gereken “61 numaralar” bir krizin habercisi. Doğrudur, geçmişteki başarılar “61 numaralarla” sağlanmıştı. Bugün baş ağrısı “61 numaralar” ne yazık ki!