Trabzon'un zaferi!

İnsan ne yaparsa kendine yaparmış, tıpkı Trabzonlu futbolseverler gibi. Oysa ki futbol kalitesi düşük olsa da bu sezon pozisyon zenginliği en yüksek olan karşılaşmayı kaçırdılar. Sonra takımlarının 7 hafta sonra gelen galibiyetini. Dolayısıyla da 3 güzel golünü. Hakkını verelim Bilal’in biri Jefferson, diğeri de direk engeline takılan iki muhteşem vuruşunu.Rakibin topa çok iyi vuran, daha doğrusu duran topları çok iyi kullanan bir oyuncusu varsa, ceza alanına yakın bölgede ona bu olanağı sağlayacak hata yapmayacaksın. Tam 8 defa bu şansı buldu Wederson. 3’ünde Jefferson, ikisinde baraj engeli vardı neyse ki. Bunun dışında çok önemli hata yapmadı ilk on dakikada rakibine mahkum oynamalarına karşın Bordo-Mavililer. Bu dönemde Marcelinho’nun akıl dolu pasıyla gelen Umut’un golü, maçın seyrini değiştirdi. En azından denge kuruldu. Sonra top bir o kalede bir bu kalede tehlike oldu, skoru değiştirmese de.ikinci yarının hemen başında Çağdaş’ın skoru iki farka taşıması, Ankaraspor’un daha çok risk almasına neden oldu. Böylece Trabzonspor savunmada daha çok adam bulundurup, çabuk çıkarak farkı artırma yoluna gitti. Nitekim de öyle oldu. Başlık mecazdı. Bu bölünmüşlük ortamında, bu demoralize durumda gelmiş olsa da farklı skorlu bu galibiyet, Trabzonspor gibi bir takım açısından bir “zafer” değil asla. Ama bunu “zafer” gibi kılan unsur, bu maçın kazanılmaması halinde ortaya çıkacak tabloydu. Trabzonspor’un ilk yarıyı son üç takım arasında tamamladığını düşünebiliyor musunuz!