Vargit!

Bir çiçekle bahar gelmeyeceğine göre Trabzonspor’un Konyaspor maçındaki son saniye “zaferini” bir şekilde taçlandırması gerekiyordu. Bunun için de evinde seyircisiz olan Karabükspor maçı iyi bir fırsattı. Zira rakip iyi başlamış ancak son iki haftada düşüşe geçmişti.

Giriş amaçlı bu iki cümlenin en dikkat çekici olan bölümü; “Konyaspor maçındaki son saniye zaferi” vurgusu... Hem de Avni Aker’de, üstelik ezeli rakiplerden birine değil, geçen sezonki yüksek performansından oldukça uzak bir Konyaspor’a karşı elde edilen zaferden söz ediyoruz. Eğer iş bu noktaya geldiyse ki geldi; deplasmandaki Karabük maçındaki olası galibiyet, hem idari hem de teknik kadroya uzun süreli soluk aldırabilirdi. Bu psikolojiyle çıkılan maç için Ersun Yanal, ilk 4 haftadaki arayışlarının aksine, son hafta kazanan kadroyu koruyarak sahaya sürdü. Belli ki Yusuf yine sonraki bölümlerin tercihi olacaktı.

İki büyük hata

Daha bir kontrollü, buna karşın daha bir arzulu takım izledik. İlk yarıyı, Konyaspor maçının ikinci yarısındaki kadar tempolu götüremese de “hakim olan “ taraf Bordo- Mavililer’di. Pozisyon bulan da. Son dakikada Onur’un başarılı refleksiyle önlediği Traore’ye verilen şut şansı dışında kalesinde pek fazla tehlike hisssetmeyen taraftı da ayrıca...

İkinci yarı da benzer havada başladı. Yine arzulu bir Trabzonsppr, yine kontrollü. Kaleci-direk işbirliğiyle engellenen fırsat da yakaladı. Ama her şey 10 dakika içinde değişti. İki büyük stoper hatası, maçın havasına göre belki de bir puanı “kazanç” görebilecek ev sahibi ekibin bir anda iki farkla öne geçmesini sağladı. İlk golde Mustafa Yumlu; ilk yarıda da benzer zamanlama hatası yaptı ucuz kurtuldu, ama ikincisinde artık Trabzonspor’a blr türlü “kendini kabul ettiremeyen” mi diyelim, yoksa “bir türlü katkı sağlayamayan” mı bilemedik, Yatabare’ye çok şık bir gol olanağı sundu. Durica da 10 dakika sonra Yatabare’yi, direk aracılığıyla Latovlevici’ye asist yapmasını sağlayarak yıldızlaştırdı.

Durum vahim

Sonra Trabzonspor tümüyle oyundan düştü. Bir panik ki, sormayın gitsin. Saha içindekiler tamam da kulübe cezalısı Yanal’ın tribünden müdahaleleri de keza! Yoksa değişikliklerde moral motivasyonu yüksek Yusuf, hadi Okay nedeniyle Onazi’ye amam diyelim ama kesinlikle Castillo’dan önce düşünülebilirdi. Girdiğinde de bu kez Mustafa Akbaş ikramlı Traore golü gelmiş ve takım tümüyle dağılmıştı zaten... Dördüncü golüyse biz de boşverdik!

Bir galibiyetle “Biz iyi takımız, iyi kadro kurduk, her şey daha iyi olacak!” cümlesinin karşılığını bulacak bir kadro, bir organizasyon gerçekten yok. İşte görüyorsunuz bir çiçekle bahar gelmiyor. Kaldı ki o çiçek, şu anda Karadeniz yaylalarında, yaylacılara soğuk havaların haberini veren “Vargit” çiçeğiydi, bir maçlık bahar havası, pastırma yazıydı, durum vahim yani!

O çiçek karakış habercisidir unutulmasın!