Böyle başlamak çok güzel

Atılan 92 sayı, Fenerbahçe’nin nasıl bir hücum potansiyeline sahip olduğunu gösteriyor. Gerçi Khimki çok sert ve iyi savunma yapan bir takım görüntüsü vermedi, ama tam 5 oyuncunun çift haneli skorlara ulaşması, hücumda topun paylaşılması açısından olumlu bir göstergeydi.

Savunma daha oturmamış. Geçen yıl da bulunan ikili oyun savunmasındaki zaaf devam ediyor. Ama gösterilen çaba ve gayret, bir top için yerlere atlanması ilerisi için olumlu.

İlk çeyrekte yenilen 25 sayıdan sonra, maçı çeviren Yunanlı hakem Anastopulos’un çaldığı teknik faul oldu.
Tribünler tam dolu değildi, ama taraftarlar öyle bir baskı oluşturdu ki, hem hakemlerin kafası karıştı, hem de Fenerbahçe savunma yapmayı hatırladı.

Bu 5 dakikadaki 16-5’lik seri maçın kırılma anı oldu.

Bu bölümde kenardan gelen Emir Preldziç’in kısa sürede yaptığı patlama görülmeye değerdi. Emir takımın jokeri pozisyonunda. Kâbus gibi geçen geçtiğimiz sezondan sonra bu yıl onun yılı olacak gibi duruyor. Hem 2 numarada Ömer’in yedeği oldu, hem de rakip 4 kısaya döndüğü zaman 4 numaralı pozisyonda oynadı.

Fenerbahçe’de o kadar çok hücum silahı var ki, Khimki kimi durduracağını şaşırdı. McCalebb iyi oynamadı gözüktü, ama kaşla göz arasında rakip potaya 17 sayı bıraktı. Batiste, Sato ve Ömer Onan kullandıkları topları çok yüzdeli attılar. Final-Four parolası ile başlanan sezonun ilk maçını böyle kazanmak güzeldi. Tribünlerin daha dolu olması gerekiyor.

Bir de Pianigiani’nin, iki 5 numara Oğuz ve Batiste ile iki 4 numara Andersen ve İlkan’ı neden yan yana oynattığını anlamış değilim. Ya iki 5 numara, ya da iki 4 numara ile aynı anda oynuyor. Vardır bir bildiği herhalde. İki uzunla sahada kaldığı zaman yüzü dönük rakip uzunları durdurmakta zorluk çekeceklerdir. Nitekim dün Zukhanenko’yu iki 5 numara ile oynadıkları dönemlerde hiç savunamadılar.