Fener'den büyük vurgun

Fenerbahçe Ülker açısından son derece kârlı bir geceydi... Sezon başından bu yana bir türlü rayına oturmayan takım, herşeye rağmen 3 galibiyet elde etmiş, üstünde bulunan Caja Laboral ve Olympiakos deplasmanlarını kılpayı kaybetmişti. Dün, sanki takımın üstündeki o karanlık örtünün kalktığının gözlemledik Sinan Erdem’de...

Birincisi geçen yıl seyirci rekorlarının kırıldığı bu salonun ilk kez dolması ve yaratılan sinerjiyle oyuncuların yüzlerinde ilk defa mutlu ifadeler görmemiz oldu. Üstüne elde edilen 16 sayılık fark da ‘kaymaklı ekmek kadayıfıydı’. En önemlisi ise geride kalan 6 Euroleague, 7 Türkiye Ligi maçında takıma çok kısıtlı katkı veren iki oyun kurucu Roko
Ukiç ve Curtis Jerrells’ın toplam 33 sayı, 6 ribaunt, 7 asist’le oynamasıydı. Özellikle Jerrells’tan fazla umudum yoktu. Böyle oynarsa başımızın üstünde yeri var. Umarım devamı gelir...

Ömer, Spanoulis’i bitirdi

Olympiakos, her ne kadar güç kaybetse de, Spanoulis önderliğinde kadrosunda Yunan milli takımı oyuncuları bulunduran son derece tecrübeli bir takım. Oyunun başında Glynadakis ve Spanoulis başımızı ağrıtsa, Vidmar toplam 6 dakika sahada bulunup 4 faul alsa da, ikinci çeyreğin ortalarından itibaren Jerrells’in ateşlediği takım,
hücumda sakat sakat oynayan Kaya dışında herkesten skor katkısı aldı. Ömer Onan, attığı 11 sayının yanı sıra,
son 5 maçta 23.8 sayı ortalaması yakalayan Spanoulis’i sahadan sildi. Krallıkta ikinci sıraya kadar yükselen Spanoulis’i 7 sayıda tutan Ömer, oyunun her iki yönünde harikalar yarattı. Fark 10’lara çıktıktan sonra ne yapacağını şaşıran tecrübeli coach İvkoviç, bir ara 5 kısayla bile sahada yer aldı. Bu durum biraz şaşkınlık yaratsa ve fark 3’e
inse de, sakinliği koruyan Spahija ve Fenerbahçe Ülker, son çeyrekte yakaladığı 27-14’lük seriyle son derece kritik bir galibiyete imza attı: 86-70.

Öğrenmeye başladık

Geldiği günden bu yana takıma beklenenden belki de 5 kat daha katkı yapan Sefolosha son maçını oynadı. Dün de fazla göze batmadı ama 6 sayı, 6 ribaunt, 2 asist ve 1 top çalma ile, gidereyak takım için yine verimli oldu. Maç öncesi ona verilen ‘teşekkür plaketi’, taraftarla duygu dolu anlar yaşanmasına neden oldu. Rakipte oynayan takımın eski oyuncularını ve Sefolosha gibi gidenleri ‘onurlandırmak’ yıllardır Avrupa’da her salonda gördüğümüz şeylerdi. Belki 10 yıl geriden geliyoruz ama sonunda bu tip jestleri öğrenmiş olmamız, müthiş gecenin bir başka sevindirici yönüydü. Güle güle Sefolosha! Taraftarla, onun arasındaki ‘yaz aşkı’ gibiydi. Kısa sürdü ama güzel bitti. Bir kez daha teşekkürler, milyon dolarlık kontratın olmasına rağmen sakatlıktan çekinmeyip her pozisyonun hakkını verdiğin için, kapasitenin 100’de 100’ünü sergilemek için elinden geleni yaptığın için, ahlaklı ve karakterli bir sporcunun sadece 7 maçta bile taraftarların, camianın saygı ve sevgisini kazanabileceğini bizlere gösterdiğin için.