Klasik sonuç!

Her ne kadar hazırlık maçı da olsa, Avrupa Şampiyonası öncesi bu son provada kazanmak moral açısından önemliydi.

Hırvatistan’ı yenebilir miydik?

Tabii ki evet.

Gerek hücumda, gerekse savunmada fahiş hatalar yapmasak, Tanjeviç karşılaşmayı daha ciddi yönetse dün Hırvatistan karşısında galip gelebilirdik.

Öyle ki, son periyot mola bile almadı Tanjeviç. Akışına bıraktı oyunu. Görmek istedi takımın baskı altında neler yapabileceğini. Maça harika başlayıp 5 dakikada müthiş bir hava yakaladığımız anda bütün beşi değiştirip tamamen ritm kaybetmemize neden oldu. Daha birçok şey.

Ama eminim ki, Avrupa Şampiyonası’nda bu şekilde yönetmeyecektir takımı. Sonuçta hazırlık maçı. Her oyuncusunu doğal olarak görmek istiyor.

İlk 5 dakika çok iyi hücum ettik, son 5 dakika çok iyi savunma yaptık. O kadar.

Oyun kurucularımız gününde değildi. 3 tane oyun kurucu varken Sinan’la maça başlamak diğerlerinin oyuna girmesine ve ısınmasına da engel oluyor belki.

Bu nedenle hiç akıcı, üretken değildik hücumda. Tıkandık sık sık. Bireysel çabalarla sonuca gittik.
Hidayet, her geçen gün daha iyiye gidiyor. Son çeyrekte farkın kapanmasında onun rolü büyüktü. Son topu da o kullanabilse, sonuç daha farklı olabilirdi.

Yaşlı kurt Prkaçin inanılmaz oynadı. Son derece zeki, tecrübeli. Aldığı her topu olumlu kullandı. Savunmamızın dengesini bozdu.

Keza Ukiç ve Popoviç. Onları da savunmakta zorluk çektik. Hırvatistan çok önemli oyuncuları kadrosunda bulunduruyor. Ama en bilinmeyen oyuncusu Stojiç öyle kritik anlarda basketler attı ki, savunmamız ona hiç konsantre değildi.

Sonuçta 2 yıl önce İzmir’deki Efes Cup’ta iki kez yenildiğimiz Hırvatistan’a yine boyun eğdik. Klasikleşmiş bir sonuç aldık. Finali büyük ihtimalle onlarla oynarız. Ama bu kez farklı oynarız!