Sivas'a sevgilerle

Başkanların yediği bir yemeğin 100 yıllık rekabete düşürdüğü gölge, Fenerbahçeli futbolcuların haklı galibiyetiyle kalktı. Bunun doğruluğuna inananlar utansın!
Sezon başından beri taraftarlarını hayal kırıklığından süründüren Fenerbahçeliler, ideal defans dörtlüsünden ikisini hiç, birini yerinde oynatmamasına rağmen hiç zorlanmadı. Yasin ve Gökhan ikilisi, Edu ve Lugano’yu hiç aratmadı. Çünkü karşıda santrfor yoktu! Bobo, Fenerbahçe stoperlerini ve kalecisini hiç tehdit etmezken, Sivas’ın mağlubiyetiyle şampiyonluk yolunda iyice ümitlenen taraftarlar, Fenerbahçe’nin ayağa oynayıp Güiza ve Semih’le yakaladığı pozisyonlarda içten içe açıkça endişeleniyorlardı.
Beşiktaş’ın pozisyon yakalayamadığı, Rüştü’nün iki gol kurtardığı dakikalardan sonra yılın en büyük hayal kırıklıklarından biri olan Güiza olağanüstü güzel bir golle taraftarlarının ve takım arkadaşlarının gururunu kurtardı.
Denizli, geçen maçın iyisi Yusuf’u yine yanında oturtup, Cisse-Ernst ikilisini de bozmuştu. ‘Nasıl olsa ikinci yarıda hallederiz’ diye düşünüyordu ki, böyle başlamıştı. Ancak Ali Bilgin, Uğur ve Deivid’in kurduğu üçgen ve yaptığı onlarca pasın ardından Ali’nin pasında, Semih’in ayağından çıkan füze bütün planları alt üst etti. Holosko, 50 metre topla koşu yapıp golü atsa da, daha sonrasında yapılan değişiklikler de çare etmedi.
Hele çok iyi oynayan Ernst’i çıkarıp, baskıyı kaldıramayan Serdar Özkan’ı oyuna alması küçücük umutları da tüketti. Fenerbahçe’de Selçuk ve Güiza olağanüstü oynarken, Beşiktaş’ta Ernst dışında biraz da İbrahim Toraman’la, Ekrem Dağ iyi oynadı.
Ümit hep var, Sivasspor bir daha kaybeder ve Beşiktaş hep kazanırsa şampiyon olacaklar!