Dayan Ankaragücü!

Şike ve teşvik iddialarının gölgesinde oynanan 2011/2012 sezonu bir ayıpla daha anılacak. Ankaragücü'nün başına gelenler, vicdanlarda öylesine yara açtı ki, uzun yıllar kapanmayacak gibi. Galatasaray tribününde açılan pankart o vicdanın sesiydi

Türkiye'de kulüp yapılanmalarının sağlıksız olduğu zaten bilinen bir gerçekti. Futbol sayesinde popülarite sağlamak veya kulüplerden nemalanmak için yönetici olan bezirgan tayfası nedeniyle darmadağın olup, bugün amatör kümelerde mücadele eden köklü takımlarımız hala hafızalarda. Bu tehlike bugün Süper Lig'de yer alan birçok kulübümüz için de geçerli. Yarın bir gün yayıncı kuruluşun musluğu kapandığı anda iflas bayrağını çekecek kulüplerimiz mevcut. Kulüpler kişilere bağlı olmaktan kurtulamadığı, kalıcı gelir kaynakları yaratamadığı müddetçe her sezon Ankaragücü dramına benzer trajediler yaşarız. Ki, Ankaragücü yayın gelirlerine rağmen bu hale gelmiştir. Bir kaç kifayetiz muhterisin elinde oyuncak olan asırlık kulübümüzün içler acısı hali vicdanlarda öylesine yara açtı ki, uzun yıllar kapanmayacak gibi.
Galatasaray tribününde açılan 'Dayan Ankaragücü' pankartı işte bu sızlayan vicdanların sesiydi. Sarı-Kırmızılı taraftarların dayanışma ruhu takdire şayandı. Lakin, Ankaragücü'nün küme düşeceği gerçeğini değiştirmiyordu. Yalnız düşmekle kalsa, belki buna da şükür denilebilir. Ankaragücü'nü asıl bekleyen tehlike, bundan önceki bazı kulüplerimiz gibi amatör kümeye kadar düşme ihtimalidir. Zira, kulübü bu hale getirenlerin ellerini Ankaragücü'nden çekebilecekleri yönünde en ufak bir emare gözükmüyor. Başkentinden şampiyon çıkaramayan tek ülkeydik. Şimdi takım bile çıkaramayacak ülke olmak üzereyiz. Bu ayıba imza atanlar umarım tarih önünde hesap verirler.