Hesaplaşma

Fenerbahçe dibe vurduğu bir sezonda bile ligde hesap kesmedik rakip bırakmadı. Kimin şampiyon olacağını veya düşeceğini umursamadan mertçe işini yaptı.
Sezon başından beri sinir harbi ve mide krampları yaşayan Sarı-Lacivertli taraftarların tek cılız avuntusu da bu zaten. Hadi biraz da her şey zannedilen derbi maçlarında alınan sonuçlar.
Ancak gerçek ‘hesap kesim tarihi’ şimdi başlıyor. Başkan ve yönetimin birinci önceliği kendi hataları ve eksikleriyle hesaplaşmaktır. Vurdumduymazlık destanı yazan kendinden kaçak, fikri firarda futbolcular ve teknik heyet sonraki iş.
Çünkü “3 sene üst üste şampiyon olacak, savaşan bir takım” vaat etmek kuvvetli değil, kudretli bir kadro sözü vermektir. Yani fizik gücü, mücadeleci karakteri, hırsı, yardımlaşması, ciddiyeti, kondisyonu, motivasyonu ve konsantrasyonu en üst düzeyde bir takım. Elinden gelenin tamamını geçtik, fazlasını vermek için yırtınan bir takım.
Ama bunlar da yetmiyor. Takımın teknik kapasitesini, hızını, oyun zekasını, hepsinden önemlisi de takım ruhunu sıçratacak futbolcular gerekiyor. Kulübü ve hedeflerini iyi anlamış, sistemden asla taviz vermeyen, kariyerli ve saygın bir hoca seçimi de cabası... Hani neredeyse sil baştan!
Hedefiniz lig şampiyonluğu ise 3-5 takviye yapıp 3-5 adamla yolları ayırmak yeter de artar. Hatta hoca değişimine bile gerek yok. Yok eğer dünya devleri ile boy ölçüşmek gibi bir iddianız ve hedefiniz varsa, aklın yolu belli!
Kim nasıl avunur, nasıl savunur bilemem. Fenerbahçe futbol takımı rezil bir sezon geçirdi. Tepeden tırnağa bütün unsurlarıyla kendini sabote etmek için yarıştı. Yine de her şerde bir hayır vardır diyelim.
Ya şu kendilerini yeterli/fazla gören ve forma giydikleri kulübe bile tepeden bakan futbolcu topluluğu (bir kaçı hariç) 4 galibiyet fazla alıp şampiyon olsaydı? Ve Barcelona ile aynı gruba düşseydi?
“Yenilgi, eğitimden başka bir şey değildir” demiş William Philips. Elbette öyle. Ancak ders almamakta inat edenler için, hezimet ve felaketin başlangıcıdır sadece!