Karikatür

Mazereti yok, özrü yok, defansı yok, orta sahası yok ve aslında izahı da yok. Çim yok; kramponlarda ABS fren de yok... Koca takımda tek başına bir şey yapmaya çalışan Alex’in zekâsına, oyun ve pozisyon bilgisine, hırsına, paslarına ayak uyduracak hiç kimse yok. Uğur var, şuur yok.
Orta saha tam anlamıyla ‘gericilik’ illetine tutulmuş. Topu alan kendi kalesine dönüyor. Abukluk gırla, çabukluk yok! Kazım tank gibi ama cephanesi yok. Gökhan kendini arıyor, Yasin saatsiz bomba, Can zaten yok.
Alex’in golündeki orta, zeka ve vuruş muhteşem, ikinci golünde de faul yok. Güiza’nın karşı karşıya pozisyonunda bayrak var ama ofsayt yok. Volkan’ın müdahalesinin penaltıyla uzaktan yakından alakası yok ama kendini taamüden oyundan attırmasında mantık ve anlamın kırıntısı bile yok.
Hacettepe’nin bir ‘t’si 40 dakika boyunca ekranda yok. Mücadeleleri mükemmel ama gollerinde kendilerinin katkıları yok. Aragones’in yüzünde maç boyunca aklının, gözlerinin nasıl acıdığını gösteren bir ifade var, umut ışığı asla yok.
Fenerbahçe yenilir, farklı da yenilir ama futbolcuların kendilerini, yeteneklerini, formalarını ve futbolu bu kadar karikatürize etmeye hiç mi hiç hakları yok!
Hakeme de kocaman bir ‘aferin’ var, vicdan sorgusu yok!