Kime ve neye veda?

Nereden başlayıp, nasıl anlatmalı bilmem. Tuttuğun her yer elinde kalıyor. Toplam değeri 5,5 milyon euro olan bir rakip... Organize tek atak yok, baskı yok, çaba yok, istek yok, aslar yok, kaslar yok, öpen yok, tepen yok, hedef yok. Aslında birbirlerinden neredeyse farkları yok.

Bir tarafta ‘veda’ müessesesini mertçe ilan edebilen Roberto Carlos, diğer tarafta zihnen ve bedenen çoktan veda ettikleri halde, idare-i maslahatla, varmış numarasıyla haksız kazanç sağlayanlar. Selçuk Şahin’in futbola ve gözlerimize çektirdiği eziyet artık ‘sadizm’ boyutuna ulaştı. Otursun ve şu son oynadığı maçlarda kendine bir baksın. Yaptıklarıyla kendini, arkadaşlarını, takımı ve oyunu nasıl murdar ettiğini bir görsün. Cipine binip ait olduğu gecelere aksın. Deniz de sahada onunla yarış halinde... Ki bonservisleri ve primleri hariç, bu iki ismin kulübe toplam maliyetleri Sheriff’in toplam değerinden fazladır.

Carlos’un vedası kurtarmaz, vadesi dolan bazı adamlara da, onların keyiflerini beklemeden veda etmeli... Bu yapılmazsa Fenerbahçe dışarda ve içerde hedeflerine veda etmek zorunda kalacak.

Hedef küçültülmemişse yani hâlâ Avrupa’ysa bu maçtan alınacak çeyrek puan bile önemli değil mi? Seneye, senelere yatırım değil mi? Ne gezer, zihniyet tamamen iç piyasaya endekslenmiş. Anlaşılan Daum’un da içi geçmiş. Yoksa Trabzonspor maçını neden daha fazla önemsesin. Saklambaça neden gerek duysun?

İlk yarıda akılda kalan birkaç ‘ince’ hareket, birkaç pozisyon. Bir mükemmel vuruş ve mükemmel gol.

(Umalım ki bu gol Uğur’a 2 yıl daha saklanma gerekçesi üretmemiş olsun) Sonrası gene olmadık saçmalıklar ve kaçak güreşmeler. Bir Moldova temsilcisinin girdiği pozisyonları hatırlayın, bir de aşağılanarak gönderilen Moldovan’ın yerinde oynayan Güiza’nın pozisyonlarını...

Fenerbahçe’nin şu hali, şu anlayışı devam edecekse, bir üst tura çıkması coşku değil de başka bir gerilim anlamına gelir ancak. Yani bu takım silkelenmezse, Beşiktaş’tan daha beter bir Liverpool macerası yaşayabilir.

Ha bir de şunu söylemezsem çatlarım... Beşiktaş gibi Devler Ligi’nde mücadele edip gruptan çıkamamak, Galatasaray ve Fenerbahçe’nin bu kupada devam etmesinden, hatta kupayı almasından bile daha görkemli ve daha değerli bir durum. Hem de her haliyle...

Nokta!