Mutlu aşk yoktur!

Lois Aragon’un çok bilinen şiirinde dile getirdiği bu romantik yaklaşımı, en mantıklı haliyle günümüz futboluna uyarlarsak, rahatlıkla “Kolay maç yoktur” diyebiliriz.Fenerbahçe’nin Vestel Manisaspor karşısında bir karambol bile yaratamayan futbolu, ‘kör uçuş’tan farksızdı.Senfoni için toplananlar, kakafoni ile ayrıldı Şükrü Saracoğlu’ndan. Huzur ve neşe bulmaya geldikleri yerden, tepeden tırnağa sinire kesmiş ve biraz da inançları törpülenmiş halde çıktılar. Kendi sahanda, üstelik belki de ligi koparabileceğin bir maçta, ligde kalma mücadelesi yapan bir takıma tek santrforla oynamaktaki ‘ince sırrın’ mantığını kimse çözemedi.Hiç tartışmam, her rakip en üst düzeyde saygı duyulacak rakiptir ve her maç her sonuca açıktır. Sahada oynamadan kendini galip ilan etmek, üç puanı cepte görmek, en çok kendi formanı, kendi emeğini aşağılamak demektir. Futbolun tarihi, dünyanın her yerinde ve her zaman diliminde bu tür ukalâlıklara atılan tokatlarla doludur.Tribünleri öfkeye boğan da, sonuçtan çok Sarı-Lacivertli futbolcuların sahadaki çaresiz ve umutsuz çırpınışlarıydı. Saçılmış nar taneleri gibi, ayaklarına vurulan prangaları çözecek bir ‘zeka’ belirtisi gösteremeyen, inat ve dirençten yoksun bir çırpınış. Bu formayı taşıyanlara bu durumu ne kondurabildiler, ne yakıştırabildiler.Rakibin kadar koşmaz, mücadele etmez, motive olmaz, dayanışmazsan yetenekler para etmez. Bu koşullar yerine gelmeden cevher ortaya çıkmaz, ışıldamaz. Ronaldinho olsaydı, o bile fayda etmezdi bu maçta.Fenerbahçe ısrarla rakiplerinin şampiyonluk potasında kalmasını istiyor, rakipleri de aynı ısrarla ‘hayır, sen şampiyon olmalısın’ diyor. İkramlar ve ikrarlar arasında ‘kör topal’ ilerleyen Fenerbahçe, inşallah ittifakın başaramadığını kendi kendine başarmaz. Geçen seneki travmadan sonra ikinci bir travma yaşanırsa bunun bedeli çok ama çok ağır olur.Peki bütün bunlarla Sarı-Lacivertli futbolcuları biraz özeleştiriye sevk ettik diyelim. Ya maçın en sırıtkan yüzü. Büyük sözlüğe göre; ‘ismet’ ahlak kurallarına bağlılık, dürüstlük, temizlik demek, ama onu ters köşeye yatıran ‘arzu’su... Tartışmasız penaltıları vermemekle aslında görevinin hakkını verdi sadece! Tıpkı daha önce defalarca yaptığı gibi. Öyle bir yemin etmişler ki; dönemiyorlar çünkü.