Yine ecel teri

Taraftarın Avrupa Kupası’nda “taammüden” aldırdığı cezalar, saçma sapan kırmızı kartlar, transfer muammaları, havalimanı ve tribün sürtüşmeleri yedi kısım tekmili birden bir arada.. Bu kadar tuhaf ve anlaşılmaz yanlışın doğru bir sonuç vermesini beklemek de olsa olsa romantik bir aptallıkla izah edilebilir.
Gaziantep deplasmanında, edilgen ve kırılgan futbolu bir kenara bırakmış bir Fenerbahçe sökün ediyor ilk yarıda.. Koşuyor, mücadele ediyor, boğuşuyor, topu kazanıyor ama bir türlü pozisyon üretemiyor. Çünkü efektif oynamıyor. O çabayı, pozisyona ve skora çevirebilecek bir strateji ya da taktik göze çarpmıyor. Sonra rakip ceza sahasından seken bir topla, kontrataktan gülünç bir “halı saha” golü yiyip paralize oluyor. Cenk Tosun bomboş pozisyonda egoistlik yapmasa maç belki de orada kopacak.

İkinci yarının ikinci maçı oynandı, bir o kadar da UEFA ve Kupa maçları.. Fenerbahçe hâlâ ve bir türlü takım olamadı. Dahası buna dair ne bir sinyal veriyor, ne de umut. “Birkaç iyi adam”ın kişisel becerisiyle üst sıralarda tutunuyor o kadar. İşte Sow yapacağını yaptı, “hayalet” Semih kendini hatırlattı ve maçı aldı. O kadar.

Ne darbelerin yıkamadığı bir takımı, çok önemli yıldız takviyeleriyle ecel teri döken ve döktüren bir garabete dönüştürmek de ancak ve sadece Fenerbahçe’nin ve Fenerbahçeliler’in becerebileceği bir durum.