Çok, ama çok zorlandı!

Fenerbahçe bir kaç aydır her rakip karşısında zor anlar yaşıyor. Ama dün akşam çok çok zorlandı Çaykur Rizespor karşısında. Garip olan rakibin maç boyunca sadece duran topla bulduğu tek pozisyonundan golü yemesiydi bence. Şampiyonluğa oynayan veya "Ben şampiyon olacağım" iddiasındaki bir takım o golü yiyemez, yememeli. Fenerbahçe gibi bir takımın savunması bu denli yerleşim ve dikkat zaafiyetini kaldırmaz zira. Jorge Jesus gibi savunmanın öneminin bilincinde olan, iyi bir takım savunmasının şampiyonluğun en önemli gerekliliğin farkı da olan bir teknik direktörün takımına yakıştıramıyorum böylesi zaafları.

İlk golde aslan payı bence Arda Güler'indir. Ölçerek, çiçerek asistini yaptı genç yıldız. Golü atan Miha Zajc'ın ceza sahası içine koşosu ve vuruşu da alkışı hakeden türdendi bence.

Maçın genelinde Fenerbahçe'nin bu kadar zorlanmasının başka nedenleri de vardı hiç şüphesiz. Misal, giydikleri formaya ve kalitelerine yakışmayacak denli zaman zaman oyun ve pozisyon disiplininden uzaklaşan futbolucular oldu özellikle ilk yarıda. Keza, gene neredeyse ilk yarının tamamında sol kanadı kıraç toprağı çağrıştırdı sarı lacivertlilerin. Dolayısıyla, Rossi ve Lincoln Henrique bir türlü gerekli katkıyı sunamadılar maalesef ilk kırkbeş dakikada.

Problemi çözememelerinin yada problemin çözülmesinin bu kadar gecikmesinin bir diğer nedeni de Valencia'nın zamanlama ve koşu tercihleri ile Josua King'in gereken düzeyde topla buluşturulamamasıydı kanımca.

Batshuayi ve Emre Mor sahaya dahil olunca daha eli arttı problem çözmek adına Fenerbahçe'nin. Nitekim, ikisi de rakip defansı yordu, dikkatsizliğe hayli zorladı. İkinci golde Emre Mor'un ortası ne kadar değerli ve kalitelisiyse Valencia'nın kalitesine yakışan zamanlanası ve vuruşu da bir o kadar önemliydi bence.