Üç gol üç sonuç...

Yapılması ve yapılmaması gerekenler var. Şampiyon olacak takımın defansı bu kadar hatalı gol yemez, forveti 2 metreden kaleyi ıskalamaz, şampiyon olacak takımın başkanı konuşmak için konuşmaz.

Maç berabere bitmiş olsa da kaybeden Trabzonspor oldu. Herhalde Trabzonsporlular hariç herkes büyük keyif almıştır pazar gecesi düellosundan.

Kazanılması gereken bir maçtı şüphesiz, fakat maçın geneli göz önüne alındığında kaybedilen iki puana üzülmek yerine kazanılan bir puana sevinmek daha mantıklı olacaktır.
Her anlamda çıkarılacak dersler vardı Kayserispor maçından.

Takımın çıkarlarını savunuyorum sanıp ta rakip takımların futbolcularını uluorta töhmet altında bırakacak açıklamalardan uzak durulması gerektiğini gördük mesela atılan ilk golle.
Burak’ı eleştirdik zaman zaman, Umut’u yücelttik. Üç gol atılan maçta Umut yüzler kulübüne giremedi. Burak atılan ikinci goldeki mücadelesiyle övgüyü hak etti. Umut’u eleştirdik bu sefer de Burak’ı yücelttik.

Burak’ın düşürüldüğü pozisyon sonrası hakem Yunus Yıldırım faul düdüğünü çalmayınca, taraftar sahne aldı. Islıklar bağırışlar ve sahaya yansıyan o müthiş baskı ikinci yarı üstün oynayan Kayserispor takımını bir kaç dakikalığına olsa da durdurmayı başardı. İşte tam bu sırada gelen üçüncü golde başrolde Glowacki değil taraftar vardı. Kendi evinde oynamanın asıl avantajı da bu golde ortaya çıktı. Sahaya atılan maddeler ve hakemin başının yarılması dışında, her maçta nasıl bir baskı kurulması gerektiğini gördük üçüncü golle.

Bundan sonra yapılması gerekenler bu üç golde gizli. Konuşmuş olmak için konuşmamak, takımda olduğu sürece her futbolcuya değer vermek ve takım evinde oynadığı her maçta, başından sonuna rakibi baskı altına almak.