Avrupa'da bir başka kükrüyor

Stada doğru giderken gurbetçilerimiz gıcır gıcır BMW ve Mercedesler’in camlarını açmış bayrak şovu yapıyor... Bazıları daha ileri gidip dörtlüleri yakarak otoyolları işgal ediyor, konvoy oluşturuyor. Bir kesim ise hakikaten çizmeyi aşıp Schalkeli taraftarlara el kol hareketi çekip daha maç başlamadan tansiyonu yükseltmeye çalışıyor. Peki Almanlar ne cevap veriyor biliyor musunuz? Adamlar biralarını yudumlayıp göbeklerini gösteriyor; aradaki farkı görün, taraftar profiline bakın!

Neyse maça dönelim... Tribünlerde bayağı bir Türk seyircisi var. Sağolsunlar hiç susmadılar. Schalke öne geçtiğinde dahi Cim Bom sesleri Veltins Arena’yı inletti. Hoşuma giden tıpkı Galatasaray seyircisi gibi, futbolcular da inançlarını yitirmemişti 1-0’dan sonra... Ve ‘mucize’ sonunda gerçekleşti; hani derler ya 3 korner 1 penaltı, bu defa 7 direk 1 gol oldu, Hamit muradına erdi! Kral Burak’ın golü ise turu adeta müjdeler gibiydi.
Ama ikinci yarıda farklı bir Aslan vardı sahada. Öne geçmenin rahatlığıyla sık sık pas hatası yapan ve üçüncü golü bir türlü bulamayan, kendi sahasına çekilen bir takım. Ve köpekbalığı gibi saldıran ev sahibi bundan faydalanıp mental yorgun rakibine golü attı, karşılaşma yeniden başlamıştı. Schalke saldırdıkça saldırıyor seyirciler kendinden geçiyordu. Son yarım saat korku filmi gibiydi...

Ama bu gece bizim gecemiz. Bu defa direkler bizden yana. Tüm yüreklerini ortaya koyan 14 Aslan’ı ve Terim’i canı gönülden tebrik etmek istiyorum. Ama Galatasaray alıştırdı bizleri. Avrupa arenasına çıkınca bir değişik kükrüyor Aslan. Bundan sonra her şey mümkün, önemli olan inanmak ve Türk gibi mücadele etmek...

Not: Maç bitti, Hollandalı bir gazeteci geldi yanıma: Barcelona fark atar, Galatasaray da kazanıra 50 Euro yatırmış... Vallahi onlar da işi biliyor, Cim Bom’a güveniyor. Helal olsun!