Grandioso yüzde 75 (*Kocaman yüzde 75)

Bir çeyrek final bir İtalyan’a karşı ancak bu kadar oynanır. 2 direk, 2 gol. Hem de verdiğin kontratak sayısı sıfır... 1-0’dan sonra geçmişte sıkça olduğu gibi geri çekilmeden. Ama süratle ikinciyi bulacağım diye de çıldırmadan. Soğukkanlılıkla... Aykut Kocaman’ın Caner’le hücumu genişletme hamlesi kırmızı kart kadar dönüm noktası...

***

Fenerbahçe bir deplasman takımı. Avrupa’da 6’da 5 kazandı, 1 kez berabere kaldı. Artık ligde de kazanıyor.
Almanya’da soğukkanlı kalabildi. Güney Kıbrıs’ta kalabildi. Fransa’da da... Çek Cumhuriyeti’nde, Belarus’ta da kalabildi. Seyircisiz bir maçta Roma’da da kalabilir. Rakip belli olduğunda %50 demiştim. Hücum üçlüsünü formundan ve Lazio’nun kadrosunu gördükten sonra %55. Artık %75... Kocaman’ın ekibi büyük bir iş başardı. Bir İtalyan’a karşı daha İtalyan olabildi...

Mükemmel 3’lü ve fazlası

Mükemmel bir hücum üçlüsü Fenerbahçe’nin elindeki. Bireysel değil. Ekip olarak 3 hareketli hücumcunun belirgin poziyonları yok. Mourinho’nun Chelsea’de yakaladığına benzer bir uyumdan bahsediyorum.
Bunu tamamlarsa çok daha fazlasını da yapabilir. Bakın! Dakika 41: En sağdan Webo ortalıyor. Ceza sahası içinde sol çaprazda Kuyt harika bir ‘asist’ yapıyor. Bakmadan ezbere de olsa penaltı noktasına boş alana düşüp, geriye koşan savunmayı terse yatıran bu pas ne olursa olsun bir asist. Yazılsın bir yere... Ancak bir eksik nedeniyle tabelaya sayı yazmıyor.

Plzen maçında Salih’in birden bitip pozisyonunun hakkını verdiği yerde kimse yok. Orada olması gereken Baroni 10 metre geride. Fenerbahçe’nin Avrupa için ideal kontrol oyununda bunu tamamlarsa seneye başka takım olur. Bu sene mi? Bu da yetebilir. Dün ispatlanan bu...

Hareketli hücumun sihri

Fenerbahçe’nin final seviyesindeki hücum üçlüsünün dün yaptıklarına iyi bakmak lazım. Kuyt’ın sağ taraftan çok sola yüklenip Webo’yla kaç kez yer değiştirdiğini fark etmişsinizdir. Sow’un uca geçip hareketliliği zirveye çıkarışı üzerinde de durmak gerekiyor. Bu üçlü üzerine büyük başarılar kurulur. Yeter ki bu yapı tamamlanabilsin.

Hücumu genişletince

Baroni’nin Onazi’ye gösterttiği kırmızı kartın da hakkını verelim tabii. Kartı çıkaran ve penaltıyı veren hakemi de. 47’deki kart bir dönüm noktası. Lazio ortayı sıkıştıran bir 4-4-1’e dönüp Fenerbahçe’nin stoperlerine baskıdan vazgeçince Baroni ve Meireles o bahsettiğim alana gelebildi. Savunmadan topu çıkarma zorluğu ortadan kalktı. Soğukkanlı bir şekilde çıktılar ama 8’li savunma bloğunu enine aşma işi çok az oldu. Raul’un biri direkten dönen tehlikeli şutları dışında pek bir şey üretilmedi. Çünkü sadece bir kez Gökhan sağ kanattan indi. Bu tip bir İtalyan savunmasını aşmak için hücum alanını genişletmek gerek. Sow ve Webo’yu kapandan kurtarmak ancak böyle olabilirdi. Kocaman’ın Topal’ın yerine Caner’i alıp solu işletmeye çalışması bu açıdan akıllıcaydı. Hücum alanı genişledi. Kocaman maçı böyle aldı.