Heyecan serüveni

Kağıt üstünde Cleverley, Powell, Welbeck, Hernandez dörtlüsüyle Galatasaray savunmasını yorma planıyla sahaya çıkan Manchester United; Melo-Selçuk İnan ikilisi için hafif kaldı.

Melo’nun bu seneki en güçlü, en konsantre oyununu sergilemesi sadece Powell’ın o pozisyondaki yetersizliğinden kaynaklanmıyor. Brezilyalı’nın artık kredisinin bitmekte olduğunu anlaması da herhalde kendisine gelmesini sağladı. Bu durum Karabük maçındaki kalabalık baskınların gerçekleşmesini engelledi. Sahadaki herkesten farklı bir atletik ve teknik seviyede olan Welbeck’in şahsi performansı üstünden Galatasaray savunmasını yoramadılar. Hamit ve Amrabat’ın bir sonraki hamleyi hesaplamayan, bir plana bağlı olmayan ama inatçı ve ısrarlı oyunları karşısında güçsüz kaldılar. Galatasaray belki oyunu domine etmedi ama Welbeck dışında zorlanmadı da. Tüm bu tablo içinde eleştirebileceğim tek hamle Engin Baytar’ın sahaya sürülmesi olabilir. Ferguson; Ashley Young-Macheda hamlesi yapacakken, oyuna girdiğinin 30. saniyesinde yorulan Engin’i orta sahaya sürmek çok gereksiz bir riskti. Ancak Manchester bunu cezalandıracak kadar kaleye yaklaşsa da, oyunun merkezini ileri taşısa da o kaliteyi üretemedi.

Kötü başlayan serüven böylece son saniyeye kadar süren bir heyecana dönüştü. Bakalım Terim Şampiyonlar Ligi Grupları’ndan çıkan ilk Türk teknik direktör olma onuruna da erişebilecek mi?