Lig sendromu

Galatasaray, Avrupa’da topyekun güvenli bir savunmayla 1 maç hariç rakiplerine çok az şans tanıdı. Ne gariptir ki o maç da 4-2 kazandıkları Marsilya karşılaşmasıydı. Marsilya o maçta xG’de (gol beklentisi) 2.22’ye 1.92 üstünlük sağlamıştı. Ama Galatasaray bol golle kazandı. Deplasmanlarda hiç gol yememek gibi çok büyük bir başarının yanı sıra asıl dikkat çekici olan Galatasaray’ın 6 maçta hiç geri düşmeyişi. Böylece maç içinde genel oyun planında da bir sapma olmadı. Kompakt, tüm oyuncuların içinde olduğu bir savunma ve kullanışlı hücuma çıkış şablonları… Rakip hiçbir maçta kalabalık çıkmak isteyen bir Galatasaray’ın oyun kurulumuna baskı yapma şansı bulamadı. Galatasaraylılar hep doğru durdu.

Hücumu hareketlendiremedi

Ama ligde öyle olmuyor. Rakipler Galatasaray’ın hızlı ve kalabalık çıkma, rakip alana yerleşme isteklerini merkeze baskı yaparak kırıyorlar ve Sarı-Kırmızılı orta sahayı hataya itiyorlar. Galatasaray savunmadayken nasıl hücuma geçiş yapacağını biliyor ama hücumdayken savunmaya pozisyonu alamıyor. Bu iki temel defonun hele de Marcao’nun olmadığı maçta beklediğimden daha az baş ağrıttığını söyleyebilirim. Sivas’ın hızlı ve becerili hücumcuları gole kadar pek bir şey bulamadılar. Ama Galatasaray da dengeli savunmadan hiç vazgeçmeyen Sivas karşısında tüm değişikliklere rağmen hücumu hareketlendiremedi. Bu tabloda beraberliğe kilitlenmiş maçı Luyindama ve Muslera’nın anlaşmazlığıyla gelen talihsiz sakatlık ve gol bozdu. Umarım Uruguaylı’nın sakatlığı göründüğü kadar kötü değildir. Çok geçmiş olsun.