Ahmak ıslatan...

Dün gece Atina’da ‘şıpır şıpır’ bir yağmur vardı. Ahmakları ıslatan, uyanıklara önlem aldıran cinsten. Rijkaard şemsiyesini açmış, Cate mi? Ahmak ıslatan yağmuru altında ve şakalar dünyasında kalmış! Yedikleri goller de, şaka gibiydi zaten. Birinci ve üçüncü goller mesela!

Atletico Madrid karşısında da, savunma hataları bolca izlenen Yoncalı’lar, Galatasaray’a da ikramda kusur etmedi. İlk golde Galinoviç Selanik tarafına yollanırken, stoperleri de Merinos koyunu gibi Elano’ya teslim oluyor ve Brezilyalı, Amazon ormanlarının usta avcılarını aratmıyordu.

Yeşillerin çabaları izlense de, Cim Bom kendinden emin ‘marka’ olmanın tüm kriterlerini sundu. Uğur girdi henüz ilk yarıda. ‘Kim çıktı?’ Söylemem! Siz tahmin edin. Yanılmazsınız! Emre Aşık harbi fenomen. Böylesi iş ciddiyeti, böylesi başarı ve meslek aşkı. Helal olsun. Galatasaray’da ‘ehhh’ diyeceğim hiç kimse yok. Külliyen yaptılar görevlerini. Baros dandilik gibi ‘vınnn vınnn’ her yerde. Kaçırdı, kaçırdı ve ikinciyi attı. Sonra yine bir sürü fırsatı kaçırdı. Elano, Semih Saygıner’e nazire, banttan bir vuruş ve 0-3. Laga-luga değil, Yunanistan lideriyle sahasında oynuyor ve 3’lük ediyorsun. Elbette pozisyon bulacak onlar da. Hatta gol dahi atacak! Salpigidis ve 1-3.

Galatasaray çok ciddi bir rakibi ‘kalbur’ edecek sayıda fırsat yakalamış ama 3 gol bulmuştur. Rijkaard ve futbolcuları izlemenin haz verdiği önemli bir yıldızlar topluluğu olma yolunda emin adımlarla yürümekte. Bu sonuca rağmen bir sürü hata sayabileceklere de saygı duymak lazım. Bildiğiniz gibi futbol hatalar oyunu değil mi zaten? Daha az yapanın kazandığı!