Ayakta kalmak!

Hayatın sadece belli bölümlerinde değil, bütününde çoook önemli, elbette gereklidir ayakta kalmak. En ufak bir sendeleme ya da sadmede yere serilmeyecek, direneceksin. Hele hele sportif yarışlarda! Portekiz gibi bir futbol ülkesinden, Avrupa’nın ilk 16 şampiyonundan biri olarak dönmeyi başarmışsın. Üstelik Umut’un bir snipper ustalığında attığı mermiyle, Sivas ikliminde daha ilk dakikada öne geçmeyi de başarmışsın. O zaman ayakta kalmayı da başaracak anlayışı, aklının ve yüreğinin en nadide mevkiinde saklayacaksın.

Eğer Kral Burak’ın şahane koşusu ve klas vuruşuyla gelen 2. gol olmasa, ben hâlâ Amrabat’a sallıyor olacaktım! Be birader ‘süzme yoğurt’ torbası gibi ‘şlap’ diye kendini yere salmak olmaz ki öyle. Celal Sandal ‘sağım uyuşturur, solum uyutur’ derdi ya! Sivasspor’da sağdan uyuşturdu, soldan vurdu Kılıç’la. Ambrabat da yalandan namelerle ‘nakavt’ kararı bekliyordu sanki o anda! Hakem 9’a kadar Ufuk için saydı oysa: 1-1. Aslında Galatasaray sol tarafında, ‘nakavt aday adayı’ oldukça isim vardı dün gece. Sivaspor sağ kanadından öyle tehlikeli işler üretti ki bu vaziyette sol tarafın komple savunma arızalı olması en büyük nedendi elbette. Göbek saplaması kırık kamyon gibi yampiri, bir savunma şekli. Terim bu aykırılığı ikinci yarıda önledi. Umut yine ‘bravo’ dedirtecek bir gol daha attı: 1-3. Bravo.. Yekta’nın katkılarını, artılarını görmezden gelemem tabii. Yıldız statüsüne doğru emin adımlarla gidiyor maşallah. Transfer döneminin karambole gelen değerlerinden Dany’nin kendisini ne denli vazgeçilmez bir sübap olmaya doğru taşıdığını söylemezsem olmaz.

Soğuk Sivas gecesinden ıhlamur tadı ve şifasında bir galibiyet gedi, darısı Arena’ya inşallah....