Çözemedim!

Bizde her iş zordur. Trafik çilesi, emeklinin maaş kuyruğu, akmayan yağmur oluğu, evin musluğu! İşlemesi gereken her yer tıkalı yani. Ya Milli Takım kalesi yolları? Vızır vızır! Ne biçim çalışıyor, çözemedim arkadaş! İyi başladığımız oyunda, savunma bir uyudu, 1-0 oldu. Bu kalibrede bir futbol ekibi, böylesi golü nasıl yer? Türkiye tıkanıklıklarına nasıl akıl ermezse, şu yenilen ucuz gole de ermez. Biz zaten şaşırdık da, sahadakiler daha fazla. Moldava’yı ne ben söyliyeyim, ne de siz sorun! Mal meydanda... Sıradan bir rakip karşısında sıradışıyız! Onların sert ve kararlı tavrını, çabuk çıkma arzusunu engelleyecek bir plan gözükmüyor, ilk yarıda. Ara sıra Süperman’lığa soyunanlar ve asit kazanına düşmüş gibi rakip kademede kavrulanlar. Tam istedikleri gibi oynuyor... Hayır debeleniyoruz yani. Son dakika Gökhan’ın vuruşunu Nicolai kurtardı ve devre yediğimiz seri sonu(!) golle kapandı.
İkinci yarı, forvetten galiba ümidi kesti ve Servet, Gökhan Zan ikilisi heyheylendi! Vuruyorlar olmuyor. Karan zorluyor ‘teknik kapasitem var’ diyenler adeta anafora giriyor... Ve Türkiye mi? Fıtık oluyor! Hep aynı hikaye yani... Çarşaflama, boşa dolanma ve rakibin ‘sabun kalıbı’ anlayışını çözememe. Sonra Mehmet Topuz becerisi ve Karan şahane bırakıyor, 1-1 şimdi. İyi futbola olmasa da, galibiyete vakit var. Atarsak! Sahanın en iyisi Arda çıktı, Tümer girdi. Bence ikisi bir arada çok daha fazla iş üretirdi. Şu an Zimbru Stadı’nda mı, yoksa sözün bittiği yerde miyiz? Söylesin biri!