Eeee... Haluk Bey!

Galatasaray, transferi için milyonlarca doları gözden çıkardığı Lincoln’den yararlanamıyor. Medyada sorgulama başladı: ‘Acaba bu adam sakat mı?’ Oysa mesele belli... Rizespor karşılaşmasında atılan tekmeler ve ötmeyen düdükler! Darbeli matkap etkisine dayanacak adale henüz icad edilmedi ama bu işe son vermesi için hakemlik mesleği tesis edildi. Tahsisli düdüklerle varılacak nokta da belli: Sakatlık! Her yerde... Sporcuda, TFF’de, düşüncede, güven duygusunda... Eeee Haluk Bey... Bu iş, işte böyle. Düdük Trabzon’da yanlış çalar, seni İstanbul’da zıplatır. Galatasaray’ın penaltısı çalınmaz, Bursa’dan kulağın çınlatılır. Gülü seven de dikenine katlanır! Nasıl derdin sen? ‘Her güzelliğin bir sıkıntısı vardır.’ Oysa yolunda gibi gözüküyordu işler. Sonra nedendir bilinmez, her şey alt-üst oldu. Acaba Sakaryalılar’ın ‘Ah!’ demesi mi yine? Sakaryaspor-Altay karşılaşmasında Trabzon’daki olayların daha hafif versiyonu yaşanıyor. Nafiz Zorlu takımını tekrar sahaya çıkarıyor ama hakem çıkmıyor. Hilmi Ok, Sabri Çelik sır olmuş, Ulusoy da odasında lahmacun yiyor. MHK ve TFF’den hiç kimseye ulaşılamıyor ve özel maç yarıda bırakılıyor. Oysa emniyet önlemleri alınmış, olay sonlanmış. Zorlu’nun Arhavi’den ulaşıp meseleyi çözdüğü yerde, İstanbul çomak sokuyor! Eeee Haluk Bey... Yüce Yaradan çok değil, iki akşam sonra adamı ne yapacağını bilemez hale getirir işte. Geçen gün Mutlu Çelik’le konuşuyoruz... Hani şu herkesin Ulusoy’a kızıp da, Mutlu’yu hedef gösterdiği, düşüncede infaz ettiği, Başkan’ın da ‘Alın kellesini’ dediği gençle. Çevresinin arazi olduğu günlerde, Mutlu vardı sadece. Sonra kaçanlar sahnede yerini aldı, adam gibi adam olanlar yok. Üzüntülü, kırgın, köşesine çekilmiş. Dertleştikçe açıldı, açıldıkça anlattı. Hak etmediklerini yaşamak zorunda kalan Mutlu’ya dedim ki: ‘Sen önce bir mahkemeye başvur ve oğlunun adını değiştir. Bundan sonra adı Haluk olanların stadyumlara dahi giremeyeceği bir dönem gelebilir. Günahsız evladını yakma.’ ‘Haklısın abi, değiştireceğim çocuğumun adını’ dedi.