Firiştek!

Bahçeli’nin söylediğinin birçok benzerini de, Polat’a demiştim! Demiştim de ne oldu? Sadece Polat değil, camia da tepetaklak oldu. Zapartayı yediler yani! Hatta vaziyetle müsemma olsun diye de Zapata namıyla maruf bir de çikolata renkli kaleci getirdiler! Yılmaz Özdil yazmıştı ‘Çikolata renkli kalecilerden fayda gelmez, kalesine gol gelir!’ Ehhh Zapa(r)ta da haksız çıkarmadı Özdil’i... Çikolata renkli kaleci, çocukluğumuzda Adapazarı-Uzunçarşı’ya gelen satıcıların ‘Bu alat nedir?’ diyerek havada salladığı mıknatıslı tel üzerindeki topa baktığımız gibi bakıyor ve golü yiyor!
Işın Çelebi’nin ‘Beyazlar ve zenciler’ yakıştırması geldi aklıma ‘Çikolata renkli’ deyince. Aslında kulüpte çikolatalar bile iki renkli. Bildiğimiz renk olanı ve beyazı. Beyaz çikolatalar sporcu olarak değil, muhtelif birimlerde çeşitli işlerde hizmette. Görevleri de pembe yorumlarıyla Polat ve etrafını mutlu kılıp, huzurla uyumalarını sağlamak!
Bu lezzet G.S. tivilerinde, sitelerinde Polat’ı ve efradını tatlandırdı ama şekerlerini de fena yükseltti. Diyabet günümüzün en sinsi ve tehlikeli hastalıklarından biri. Tüm organlar arızaya geçiyor, sonunda iflas ve acıklı son. Başkan beyaz çikolatalara, sabi gibi kanmayacaktı. Kandı.
Cuma akşamı Galatasaray-Fenerbahçe arasında bir derbi daha var. Kanarya Aslan’ı Arena’sında gömerse tarih yazılmış olacak! İlk golü atan, ilk düdük çalan, ilk galibiyet ve ilk mağlubiyet! Kime? Fenerbahçe’ye! Polat ve efradı açılışta TOKİ Başkanı’ndan ilk ‘fırça’ yiyen Galatasaraylılar olarak tarihe geçmişti. Şimdi de Fenerbahçe’ye ilk yenilgiyle tarihe geçmesini sağlayanlar olurlar ve Florya’ya döndüklerinde de, beyaz çikolatalarıyla teselli bulurlar.
Acı olan ne? Kendi kulübüyle ilgili hiçbir öngörüsü tutmayan Polat’ın, Fenerbahçe ile ilgili olanının hızla gerçekleşmeye doğru yol alması. Ne demişti? ‘Fenerbahçe en büyük şampiyon adayıdır’ türü bir şey. Bilecek gibi valla!
Camia da firiştek gibi yıkılmaya devam o zaman...