Gel de kahretme!

Kimbilir kaç Galatasaraylı söylendi, ‘gel de kahretme’ diye... Sarı- Kırmızılılar özellikle ilk yarı oynadıkları futbolu sezonun tamamında örneklese, kim tutabilirdi? İnsan iştahlanmak için bu zamanı bekler mi? Ankaragücü’nü gol torbası yaparlardı, son şanslar kullanılamadı.
Kaleci Serkan aldığı topu tribündeki hayranlarına hediye etmeye gidiyor zannettim. Öyle değilmiş ki! Aslanboğa ‘sen oyna’ dedi. Sonra Arda, tribündeki bir miniğe, kurala uygun şekilde topu verdi. 66 numaralı Arda mükemmel saha içi hünerleriyle, 100 numara da... Dışarıdaki hünerleriyle(!) içine etmese iyi olacak! İyice köhneleşmiş ASY Galatasaray’a yaramıyor mu acaba? Bakar mısınız ‘cici’ stadyumdaki cici futbola? Bayram çocukları gibi coşkulu ve keyifliydiler. Serkan Kurtuluş özlenen bek kimliğine koşar adım gidiyor. Baros acaba neden bu kadar çok kaçırıyor? Atsa ayıp olmaz ki. Güzel olur. Serkan Kırıntılı’nın kurtarışlarını da teslim etmek lazım aslında. Böylesi pozisyon bereketine, Ankaragücü katkısını da görmezden gelemem tabii. Karaman ve ekibi sanırım, ‘son haftalar herkes salladı, biz yıkarız’ diye düşünmüş. Yanılmış. Bozuk saatin bile günde iki defa doğruyu gösterdiği yerde Cim Bom ayda bir göstermez mi? Hesaplamak lazımdı.
Yazmış kimi gazeteler, ‘Bouzid tekrar Galatasaray’da.’ Göze geldi! Önce penaltı, sonra kırmızı. Ankaragücü 10 kişilik bir güçtür artık. Tepelerde olan biteni duydukça ve şu iştaha baktıkça, mırıldanmadan duramıyor insan.
Bir bahar akşamı rastladım size... Hoş bir futbol telaşı içindeydiniz... Bilemem ki daha önceleri nerelerdeydiniz? Eeeey bilenler, be güzeller... Acaba neden hazan yaprakları gibi dökülmüşlerdi, söyler misiniz?