Arama

Popüler aramalar

Genetik yapı...

Abone OlGoogle News
Haberin Devamı

Müsabaka esnasında üzüldüm. Sonra, izlediklerimizin genetik yapımız olduğunu da düşündüm. Böyleyiz biz. Lugano’nun ataları dahi Novipazar veya Tutin tarafından, Güney Amerika’ya gitmiş ‘muhacirler’ olabilir. Model ve yapı çok benziyor çünkü. Ülkemize geldi ve benliğini buldu!
Mesela bizim Adapazarı’ndaki evde aynı anda dedem başka, Akif amcam başka, babam da başka odada yemek yerdi. Büyük amcam Babaçko sofraya konulan bardaktaki suyun seviyesi tespit ettiği yerde değilse masayı devirirdi. Dedem, bir bayram gecesinde babaannem ‘Mehmet bayramlık elbisen buruşacak, çıkar istersen’ dediğinde, pantolonu paçadan itibaren yırtarak çıkarmış ve kalan parçaları da sobaya atmıştı.
Anneannem Ganimet hanım, büyük dedeme ‘baba zeytin çekirdiklerini, sofra bezine koyma’ dediğinde, ömrünce zeytin yemekten vazgeçmemiş ama çekirdekleri de yutmuştu. Annemler oda kapısını kapatmadıkça kızmış ve sonunda kapıyı duvara çakmıştı. Yavuz ve Selçuk’la annemdeki her buluşmamız, hasret duygularımızı değil, kapışma özlemimizi giderir.
Osman Şenher senelerdir otomobilime binmez. Gazeteden dönerken eski meslektaşım bir kamyoncu, levye marifetiyle beni ve trafiği düzene sokacakken, olayı son anda önlemiş. Ve daha sonraki ‘Hadi Osman’ şeklindeki davetlerime ‘canım istemiyor’ cevabını vermiştir.
TEM yolunda bir Eskişehirli kamyoncudan kafama yediğim copu ve Gözde saymaya başlayıp ‘9’ dediğinde kendime geldiğimi de hiç unutamam. Kavgacılık içimizde var yani. Sonra, etik ve dostluk mesajları veriyoruz!
Son derbide izlenen, genetik değerlerimizin alışılmış resmiydi oysa. Bu nedenle fazla üzülmemek gerek. Kavga bu, dayak yersin, atarsın... Her iki halde de hırsın geçer, rahatlarsın.
Şimdi iki kulüp futbolcuları buluşsun. Önce barışıp, gecenin ilerleyen saatlerinde de hesaplaşsınlar. İyice rahatlarlar. Kaçan şampiyonluk yanığı, başka türlü soğumaz çünkü.