Nice rekorlara...

Buz gibi İstanbul gecesinde sızıltı, sadece ayaz kaynaklı değildi. Büyük Türk milliyetçisi Rauf Denktaş, eşsiz Fenerbahçeli, milletimizin futbol sahalarındaki yüzakı Lefter Küçükandonyadis ve genç şampiyonumuz, yıldızımız Aslı Nemutlu’nun kayıpları nedeniyle oluşan yüreklerimizdeki sızıltıya dondurucu soğuk da harman olmuştu adeta. Hepimizin başı sağ, kaybettiğimiz değerlerin mekanı cennet olsun inşallah. Dualarınızı eksik etmeyiniz.
Henüz müsabaka başında gol bereketli bir müsabaka izleyeceğimiz belli olmuştu. Selçuk’un Galatasaray’ın kazanması adına ürettiği asistlerine, Karabükspor yararına olanı da eklenecekti! Muslera şahaneydi. Bir, atamayana atarlar klasiği daha ve Baros’la 1-0. Çabuk atak yaparak kaçıranların, acele yediği Elmander katkılı bir gole şahit olduk yani!
Hücuma çıkarken kaptırılan her top kabus olur. Semih’ti korkulu rüyayı yaşatan. Shelton direğe vurdurdu, Cernat da Muslera’nın ayaklarına, kaçan gol sonrası Bülent Korkmaz da başına! Eee, sen bu kadar hovardalık yaparsan, kredi kartı ekstresi de gelecek elbette, Elmander’le 2-0. Oysa Karabükspor çok iyi top yapıyor, mükemmel mücadele ediyordu. Duruşlarını ikinci sarıdan Mabiala bozdu! 11 kişiyken bile hem kendi, hem de rakip alandaki gol pozisyonlarında eksik kalan konuk umduğunu değil bulduğunu yiyecekti ve yedi de zaten. Melo’nun golüne Sarp’ın cevabı ancak teselli ikramiyesiydi 3-1. Yine bir Baros, Elmander alışverişi de, zenginlik göstergesi 4-1. Şimdi de Baytar’dan 5-1. Galatasaray çok mükemmel oynamasa dahi kazanıyor ve galiba bu hale takım olma hali ve özgüven adı veriliyor. Nice rekorlara...